نیکی کریمی در مصاحبه با روزنامه «هفت صبح» به سوال های مختلفی پاسخ داده،موضوع این گفتگو بیشتر درباره ی نقش افرینی نیکی کریمی در سریال «اقازاده» است،سریالی به کارگردانی بهرنگ توفیقی که حامد عنقا نویسنده فیلمنامه و تهیه کنندگی ان را به عهده داشت و روزگذشته اخرین قسمت این مجموعه ( شبکه نمایش خانگی) در دسترس قرار گرفت.
این گفتگو امروز شنبه بیستم دی ماه ۱۳۹۹ در روزنامه هفت صبح منتشر شده است.
در سریال «اقازاده»شما نقش تینا را بازی می کنید ان چه در قصه سریال می بینیم این است که تینا و نیما(امیر اقایی)یک دوستی قدیمی با هم دارندو چیزهایی از گذشته یکدیگر می دانند که سعی می کنند به روی هم نیاورند به نظر شما یک دوستی و رفاقت تا کجا می تواند ادامه داشته باشد و چقدر ارزش دارد که برای ان بهای سنگینی پرداخت کنیم؟اصلا در دوستی و رفاقت طرفین باید خط قرمزی هم داشته باشند؟
ارتباط و رفاقتی از این جنس که در سریال «اقازاده» می بینیم کاملا بستگی به شرایط داستان دارد،دوستی و حتی دشمنی در قصه ها و سریال ها بخشی از الزامات قصه گویی و داستان نویسی است.
دوستی و رفاقت بین نیما و تینا که در سریال می بینیم،ابهامات و پیچیدگی هایی داردکه از همان ابتدا مشخص نمی شود ممکن است بیننده حدس و گمان هایی درباره این رابطه بزند به مرور که قصه پیش می رود،کم کم متوجه شکل و شمایل این رابطه و ذهنیتی که این دو به هم دارند می شویم.
تینا در مواجهه با نیما استانه تحمل بالایی دارد ایا این صبر و حوصله از یک نگاه منفعت طلبانه ریشه می گیرد و تینا دنبال صید ماهی خودش است یا این همه تحمل صرفا به دلیل اشتباهاتی است که مرتکب می شود؟
یکی از دلایلی که تینا و تیناهای دیگری که در جامعه ما هم کم نیستند وارد چنین قصه ای می شوند این است که می خواهند خیلی سریع به خواسته ها و ارزوهایشان برسند در واقع به جای این که روی استعدادها و توانایی های خودشان سرمایه گذاری کنند ترجیح می دهند به دیگران تکیه کنند.
تینای قصه ما البته فکر می کند و یک جا هم می بیند که بیشتر از این نمی تواند جلو برود و همه چیز را تحمل کند.
نکته ای که در روند قصه می بینیم این است که تینا ابتدا هشدارهایی به راضیه (پردیس پورعابدینی) می دهد اما از یک جایی به بعد با این که می تواند به او کمک کند این کار را انجام نمی دهد نظر شما درباره این تغییر رفتار تینا چیست؟چرا این کمک در یک نقطه مشخص قطع می شود؟
قصه شخصیت های سریال اقازاده و خصوصا در اینجا شخصیت تینا پیچیدگی های زیادی دارند،شاید یکی از دلایلی که باعث شد این نقش را بپذیرم همین پیچیدگی های شخصیت تینا بود.
تینا روی مرز خوبی و بدی حرکت می کند،تصمیم هایی می گیرد که گاهی ما نمی توانیم بگوییم چرا این تصمیم را گرفته است در یک موقعیتی راضیه را نصیحت می کند شاید چون خودش را جای راضیه می بیند در واقع تصویری که از اینده راضیه دارد تصویری از امروز خودش است ما گذشته تینا را در سریال نمی بینیم اما وقتی ماجراهای راضیه را می بینیم می توانیم حدس بزنیم گذشته او چه شکلی بوده است.
از طرفی تینا ،راضیه را هم دوست دارد حس می کند باید خطرهایی را که ممکن است راضیه را تهدید کند به او گوشزد کند.
شما در کنار بازیگری تجربه های موفقی در ساخت فیلم های اجتماعی مثل« اتابای» داریدفکر می کنید در جامعه ما چقدر زنانی از جنس شخصیت تینای فیلم« اقازاده »یا راضیه وجود دارندکه ظاهرا حالشان خوب است وموفق هستنداما خودشان می دانند چه کارهایی کرده اند و جامعه جه راهی را پیش پایشان گذاشته است؟
در مورد شخصیت های تینا و راضیه شاید بهتر باشد که نظر و دیدگاه یک روانشناس را هم داشته باشیم و یک روانکاوی درست از شخصیت این ادم ها انجام شود.
نه تنها در مورد زنان،بلکه اقایان هم در این سال هایی که گذشته مشکلاتی داشتند که باید از دیدگاه جامعه شناسی برسی شود ،در مورد تینا باید بگویم تا وقتی که شما برای مسیر زندگی ات هدف گذاری کرده باشی و الوده خشم نشده باشی همه چیز به روال درست پیش می رود اما وقتی خشم و عصبانیت بر شما غلبه می کند احتمالا دست به کارهایی می زنید که شاید دیگر راه بازگشتی برای شما وجود نداشته باشد.
قصه سریال هم درباره همین خشم هایی است که باعث می شود شخصیت و مسیر یک انسان تغییر کند و به ادمی دیگر تبدیل شود کسانی که سرنوشتشان به راهی ختم می شود که جز نابودی نتیجه دیگری ندارد.
فضای مجازی چه مشکلی دارد که می تواند بستر حوادث تلخی باشد؟مشابه ان چه برای راضیه در سریال« اقازاده» اتفاق افتاد،چه عواقبی برای ادم ها و زندگی ان ها به دنبال دارد؟
من خودم خیلی در فضای مجازی فعال نیستم اما فکر می کنم مسئله اصلی این است که در این فضا حریمی برای خودمان قائل باشیم.
به هر حال چند میلیون نفر در این فضا شما را دنبال می کنند و احتمالا این حضور خالی از سود و فایده نیست چه از جنبه تجاری ،چه از نظر اجتماعی قطعا نوع فعالیت و تاثیرگذاری شما با کسی که حتی بیشتر از شما دنبال کننده دارد اما سودی نداردمتفاوت است این طور نیست؟
اگاهی به نظرم واژه مناسب تری است به نظرم ادم هایی که علاقه دارند و برای شغلشان احترام قائل هستند ترجیح می دهند سطح اگاهی را افزایش دهند چون اگاهی چیزی است که خود من هم به ان احتیاج دارم .
نیت ما برای حضور در این فضا یادگیری است مثلا حضور در اینستاگرام برای ثبت یک لحظه،عکس یا بیان یک مسئله .
برای عده ای این حضور حاوی ارزش هایی است که خودشان در نظر می گیرندو برای عده ای هم اگاهی بخشی است
هر شخصی بنابر ارزش های خودش از هر چیزی استفاده می کند شاید هم نوع استفاده راضیه از این فضا اشتباه بوده باشد به هر حال راضیه بخشی از معصومیت خود را به خاطر انتشار عکس های خصوصی اش از دست می دهد.
شما در جشنواره های مختلفی به عنوان داور حضور داشته اید که فضای بیشتر فیلم ها و رویکرد جشنواره ها حول دغدغه های اجتماعی بوده است کارگردان های غیر ایرانی نگاهشان به مسائل اجتماعی چگونه است و این دغدغه ها را چطور به تصویر می کشند؟
هنر سینما پیچیدگی های خاص خودش را دارد بنابراین همه جای دنیا ساختن فیلم اجتماعی کار راحتی نیست نه از لحاظ بیان و سانسور بلکه به خاطر هزینه های تولید یک اثر سینمایی .
در خارج ازایران هم سینما بیشتر جنبه سرگرمی دارد و تعداد فیلم هایی که به بیان مسائل و مشکلات اجتماعی می پردازند هم اندک است.
به دلیل این که سرمایه تولید چنین فیلم هایی محدود و کم است حتی در هالیوود هم کسی نمی تواند به اسانی فیلم اجتماعی بسازد چون مبنا و استراتژیشان این نیست که هزینه زیادی برای فیلم های اجتماعی صرف کنند البته در اروپا کمی فرق می کند و فیلم های بیشتری در حوزه مسائل اجتماعی ساخته می شود.
اگر امکان دارد بگویید سخت ترین سکانسی که در «اقازاده» بازی کردید کدام سکانس بود؟و چرا؟
من به عنوان بازیگر وقتی نقشی را برای بازی انتخاب می کنم به این خاطر است که تجربه کردن را خیلی دوست دارم .
اعتقاد دارم کار یک بازیگر،بازی کردن است و نباید خودمان را به یک گریم یا یک سری فیلم ها و سریال ها محدود کنیم .
من از بازیگری لذت می برم و ناخوداگاه هر نقشی یک نگاه و اگاهی به من می دهد و این جادوی سینماست.
سخت ترین سکانس برای من اتفاقا اولین صحنه ای بود که فیلمبرداری شد،صحنه قتل راضیه بود از این جهت که اغاز فیلمبرداری بود و قبل و بعد داستان را نمی دانستیم، پیچیدگی های حسی این سکانس برایم جالب بود.
کمی هم درباره فضای تولید سریال که از قضا با شروع کرونا هم مواجه شد صحبت کنیم ابتدا تجربه همکاری با گروه بازیگران سریال« اقازاده »بگویید این تجریه چطور بود؟
اکثر بازیگران سریال از جمله دوستان هستند که شناخت کافی از تکنیک های بازیگریشان داشتم و همکاری با ان ها همیشه برایم لذت بخش بوده است.
در مورد بازیگرانی هم که اولین تجربه همکاری داشتم باید بگویم که الان خیلی برایم مهم نیست که قبلا با کسی همبازی بوده باشم یا نه.
با همه راحت هستم چون درک می کنم که بازیگران عالمی دارند و حساسیت هایشان قابل احترام است ضمن این که شخصا بازیگران را خیلی دوست دارم و به وقت همکاری متوجه حساسیت ها و شکنندگی هایشان می شوم.
و در این میان گروه تولید و ساخت سریال چطور بودند؟
همکاری بسیار لذت بخشی بود و همه چیز خیلی خوب پیش رفت فقط این ویروس کرونا قدری کار را به تاخیر انداخت.
بهرنگ توفیقی و حامد عنقا به عنوان کارگردان و تهیه کننده سریال اقازاده چه ویژگی هایی داشتند؟
در این شرایط سخت خصوصا در ماه های اخیر همین که ما دور هم جمع شدیم و یک پروژه را اغاز کردیم یک امتیاز مثبت است،به عنوان کسی که تجربه تهیه کنندگی و کارگردانی داشته ام وقتی خودم را جای ان ها می گذارم حس می کنم واقعا کار سخت و دشواری داشتند.
در صحنه فیلمبرداری هم به این موضوع فکر می کنم که با این شرایط واقعا کار بزرگی کرده اند.
نظرتان درباره ریسکی که سازندگان سریال برای انتخاب یک بازیگر کم تجربه و چهره جدید(پردیس پورعابدینی )برای ایفای نقش راضیه انجام دادند چیست؟
چینی ریسکی برای این سریال برایم جالب بود به هر حال سینما و سینمای خانگی به ادم های جدید با چهره های نو نیاز دارد ،بازیگرانی که بتوانند توانایی خودشان را به نمایش بگذارند از همان روزهای اول درک می کردم که پردیس پورعابدینی به عنوان یک بازیگر جوان چه حسی دارد و تلاشش برایم جذاب و قابل احترام بود.
کمی هم درباره مفهوم اقازادگی صحبت کنیم اولین تصویری که از شنیدن نام اقازاده به ذهن شما خطور می کند چیست؟
اولین تصویری که به ذهنم می اید شخصی خود بزرگ بین است این ویژگی به خاطر موقعیتی است که اقازاده ها در ان قرار گرفته اند البته شاید ادم بزرگی هم نباشد و تنها به دلیل موقعیت خاص یا فضایی که در ان رشد یافته فکر می کند که بزرگ است.
این تصویری که در ذهن شماست یک مفهوم ذاتی است یا تعریفی است که در این سال ها از اقازاده ها به وجود امده؟از نگاه شما اقازاده خوب هم دارم؟
اگر بخواهیم از جنبه تاریخی به قضیه نگاه کنیم، خب، در زمان های قدیم تعریف دیگری از اقازاده وجود داشته حتی در محاورات روزمره هم می پرسیدند:« اقازاده چطور هستند؟»به نظرم این تعریف تنها به شخص خاصی محدود نمی شود و بستگی به این دارد که چگونه و کجا از ان استفاده کنیم.