فیلم سینمایی چند روز بعد به کارگردانی نیکی کریمی با وجود شایستگی هایی زیادی که برای اکران داشت ،بدون اکران از طریق شبکه نمایش خانگی عرضه شد.
چند روز بعد دومین اثر بلند سینمایی نیکی کریمی است که در جشنواره های مختلف خارجی شرکت کرد و مورد استقبال زیادی قرار گرفت،هر چند به خاطر عدم اکران ان در سینماهای داخل کشور باعث شد فیلم از فضای مناسب برای دیده شدن و ارتباط میان فیلمساز و مخاطب محروم شود،با این وجود توزیع فیلم از طریق نمایش خانگی شاید فرصت خوبی برای تماشای اثر و نقد ان باشد.
فیلمنامه ی «چند روز بعد» بر اساس خلاصه ی طرح و داستانی از نیکی کریمی توسط شادمهر راستین نوشته شده است.
سکوت چیست؟چیست چیست چیست؟ای یگانه ترین یار
سکوت چیست؟به جز حرف های نا گفته «فروغ فرخزاد»
سکوت های شهرزاد شخصیت اصلی فیلم کمک زیادی به شخصیت پردازی او در طول فیلم می کند و در واقع باعث نزدیکی بیشتر مخاطب با شخصیت شده و تفاوت اصلی شخصیتی مثل شهرزاد با شخصیت های نزدیک به او در فیلم هایی مثل سه زن(مینو) و زن دوم است .
شاید اگر میان فیلمنامه ی فیلم چند روز بعد و فیلمنامه ی به همین سادگی (رضا میر کریمی) که هر دو را شادمهر راستین نوشته،به شخصیت زن قصه توجه کنیم شباهت ها و تفاوت هایی پیدا می شود که در جای خودش جالب هستند،ولی به نظرم توجه به بعضی جزییات در فیلمنامه به «همین سادگی» بیشتر به چشم می خورد،هر چند شخصیت ها ی هر قصه دنیای خاص خودشان را دارند ولی هر دو گرفتار تردید و انتخاب هستند.
شاید اگر میان فیلمنامه ی فیلم چند روز بعد و فیلمنامه ی به همین سادگی (رضا میر کریمی) که هر دو را شادمهر راستین نوشته،به شخصیت زن قصه توجه کنیم شباهت ها و تفاوت هایی پیدا می شود که در جای خودش جالب هستند،ولی به نظرم توجه به بعضی جزییات در فیلمنامه به «همین سادگی» بیشتر به چشم می خورد،هر چند شخصیت ها ی هر قصه دنیای خاص خودشان را دارند ولی هر دو گرفتار تردید و انتخاب هستند.
شهرزاد انسانی است که در جامعه ای معلق میان سنت و مدرنیزه زندگی می کند وشاید او هم مثل «جی» شخصیت داستان نزدیکی اثر حنیف قریشی (ترجمه نیکی کریمی) ،سعی می کند،انتخاب کند.
نیکی کریمی در یادداشت اول کتاب مطلبی نوشته که شاید دوباره خوانی ان به تحلیل شخصیت و موقعیت شهرزاد در فیلم «چند روز بعد» کمک کند.بخشی از یادداشت نیکی کریمی در اول کتاب نزدیکی را نقل می کنم:
نیکی کریمی در یادداشت اول کتاب مطلبی نوشته که شاید دوباره خوانی ان به تحلیل شخصیت و موقعیت شهرزاد در فیلم «چند روز بعد» کمک کند.بخشی از یادداشت نیکی کریمی در اول کتاب نزدیکی را نقل می کنم:
«انسان مدرن محکوم است در هر لحظه خود را بسازد و در این مسیر نا گزیر به انتخاب است و این بهایی است که باید برای انتخاب مسئولانه بپردازد.تردیدی اضطراب اور در مقابل ضرورت انتخاب،وجود او را فرا می گیرد و این اغاز رویارویی اش با دیگران نیز هست.»
شاید عکاسی کردن و پرداختن به امور خلاقانه توسط شهرزاد به نوعی تلاش او برای غلبه بر تهوع عذاب اوریست که سارتر به خوبی برای مخاطبش توصیف می کند.
شخصیت درون گرای شهرزاد در کنار غزاله (نیلوفر خوش خلق) شکل بهتری به خود گرفته و سکوت ها و مکث های او را جذابتر می کند .
استفاده از لانگ شات شاید به واقع گرایی اثر کمک زیادی کرده باشد،متاسفانه شاید بعضی از مخاطبین به دنبال همان روال کلیشه ای معمول و شخصیت های پر از دیالوگ ( شخصیت های بعضی سریال های تلویزیونی )هستند که ممکن است با فیلم «چند روز بعد» ارتباط خوبی برقرار نکنند و قضاوت نا عادلانه ای نسبت به کلیت اثر داشته باشند.
استفاده از لانگ شات شاید به واقع گرایی اثر کمک زیادی کرده باشد،متاسفانه شاید بعضی از مخاطبین به دنبال همان روال کلیشه ای معمول و شخصیت های پر از دیالوگ ( شخصیت های بعضی سریال های تلویزیونی )هستند که ممکن است با فیلم «چند روز بعد» ارتباط خوبی برقرار نکنند و قضاوت نا عادلانه ای نسبت به کلیت اثر داشته باشند.
سهراب شهید ثالث در تاریخ سینمای ایران و تئو انجلو پلوس فیلمساز یونانی و برخی از فیلمسازان برجسته از لانگ شات هایی طولانی در اثارشان استفاده می کردند.
فیلمبرداری قابل تحسین حسین جعفریان و حتی به نظرم دقت در رسیدن به یک زمینه ی رنگی خاص در کلیت فیلم که به فضا سازی کمک کرده بود از نکات بارز این فیلم است.
استفاده از نماهای معکوس بیرونی در گفتگوی دونفره ی میان شهرزاد (نیکی کریمی) و محمود که از سکانس های کلیدی داستان است،به لحاظ زیبایی شناسی تصویری ،به القای حس دور شدن ارتباط میان این دو ادم کمک زیادی می کند.
تاکید زیاد فیلم روی مردان پرخاشگر یا مزاحم شاید در ابتدا به نظر جانب گرایانه بیاید ولی خوب که دقت کنیم دغدغه فیلمساز نسبت به حقوق اجتماعی زنان است،این که به هر حال زنان در جامعه ای که زندگی می کنیم با چه مشکلاتی مواجه هستند و از چه نوع برخوردهایی رنج می کشند.
کوچه خاموشست و در ظلمت نمی پیچد بانگ پای رهروی از پشت دیواری
می خزد در اسمان خاطری غمگین نرم نرمک ابر دود الود پنداری«فروغ فرخزاد»
انتظارهای شبانه ی شهرزاد (نیکی کریمی) توی ماشین،سیگار کشیدن های مکرر که به نوعی ایین تبدیل شده بود ،پیامگیر تلفن و ارتباط ادم ها با پیام های ضبط شده،از بخش های قابل توجه فیلم«چند روز بعد »است.
طراحی صحنه و لباس ایرج رامین فر هم مثل همیشه به فضا سازی این فیلم کمک زیادی کرده و تجربه ی رامین فر در خلق فضایی واقعی و بدون اغراق قابل تحسین است،بازی ها روان و در خدمت فضای خاص فیلم است ،نیکی کریمی با پرهیز از هر گونه اغراق در بازیگری به فضای واقعی زندگی نزدیک شده است.
«و این منم زنی تنها در استانه ی فصلی سرد در ابتدای درک هستی الوده ی زمین
و یاس ساده و غمناک اسمان و ناتوانی این دستهای سیمانی «فروغ فرخزاد»
سکانس پایانی فیلم شاید تکان دهنده ترین بخش فیلم چند روز بعد است،ایستادن شهرزاد توی همان محل ایینی همیشگی و شروع وزش باد و نگاهی که پر از تردید و سوال است.
شهرزاد شاید به این فکر می کند که چه خوب بود مثل شهرزاد قصه گوی هزار و یک شب سکوتش را می شکست و قصه هایش را تعریف می کرد .
شهرزاد شاید به این فکر می کند که چه خوب بود مثل شهرزاد قصه گوی هزار و یک شب سکوتش را می شکست و قصه هایش را تعریف می کرد .
پی نوشت :زمانی که فیلم سینمایی چند روز بعد از طریق شبکه نمایش خانگی توزیع شد(بدون اکران در سینما های کشور) به نظر می رسید ،حداقل فرصت خوبی برای دیده شدن فیلم فراهم امده و باعث خوشحالیم شد، ولی وقتی نیکی کریمی در مصاحبه هایش به نارضایتی خودش نسبت به این موضوع اشاره کرد،به نظرم رسید او به عنوان فیلمسازی که با زحمت های زیاد این اثر را خلق کرده و نسبت به ان دارای حقوق معنوی است باید در روند تصمیم گیری های این موضوع قرار می گرفت،حق و فرصت اکران این فیلم در ان زمان به خاطر همین مسایل از بین رفت،امیدوارم در اینده نزدیک همین طور که فیلم سینمایی «یک شب» در گروه هنرو تجربه سرانجام بعد از ده سال اکران شد،فیلم سینمایی«چند روز بعد »هم اکران شود...
