انیمیشن زیبای ریو را دیدم ،با فیلمنامه ای حساب شده که در شهر ریو دو ژانیرو ی برزیل اتفاق افتاده ،در واقع علاوه بر روایت داستانی خوب فیلمساز موفق شده به جغرافیا و فرهنگ مردم برزیل نزدیک شود،فوتبال دوستی برزیلی ها هم از نظر دور نمانده و یکی از سکانس های جالب ان با موضوع تماشای فوتبال گره خورده ،ریو به نظرم در ستایش از عشق و طبیعت ساخته شده و به نوعی بازگشت به خویشتن .
تقابل میان نوع نگاه طوطی خانگی و عادت کرده به قفس با پرنده هایی که عاشقانه در دل طبیعت دل به پرواز می سپردند به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده بود.
تقابل میان نوع نگاه طوطی خانگی و عادت کرده به قفس با پرنده هایی که عاشقانه در دل طبیعت دل به پرواز می سپردند به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده بود.
ریو با ورود به دنیای واقعی باز با انتخاب مواجه می شود،انتخابی که شاید مهمترین حرف اصلی فیلمساز در تولید این اثر به حساب می اید ،انتخاب میان عافیت اندیشی در یک مدار بسته یا بازگشت به اصالت وجودی خودش،سوالی که در پایان پاسخ مناسبی به ان داده می شود.
دیدن این انیمیشن زیبا به جز روایت قصه ای خوب و جلوه های بصری درخشان برایم یک نکته ی مهم و جالب هم داشت،این که با توجه به میزبانی برزیل برای جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ و برگزاری مسابقات در شهر های مختلف برزیل به خصوص ریو دوژانیرو به جذابیت این اثر کمک زیادی کرده
امیدوارم تیم ملی ایران هم با موفقیت به جام جهانی برزیل صعود کند ،فکر می کنم طبق برنامه های اعلامی فیفا فینال هم توی یکی از استادیوم های ریودوژانیرو برگزار شود .
امیدوارم تیم ملی ایران هم با موفقیت به جام جهانی برزیل صعود کند ،فکر می کنم طبق برنامه های اعلامی فیفا فینال هم توی یکی از استادیوم های ریودوژانیرو برگزار شود .
بی صبرانه منتظر جام جهانی برزیل می مانیم ،باز هم با ارزوی صعود تیم ملی ایران.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر