نیکی کریمی در گفتگویی که حدود هشت سال قبل، سال هشتاد و پنج با
نشریه «مصاحبه» انجام داده بود به مطالب جالبی اشاره کرده که بازخوانی دوباره ان
خالی از لطف نیست متن این گفتگو را که در شماره ۱۴۲ این نشریه منتشر شده بود
نقل می کنم
چه انگیزه ای شما را وارددنیای بازیگری کرد؟
همیشه به بازیگری علاقه داشتم ،برایم دنیای ناشناخته و جالبی بود و علاقه مند بودم ببینم در ایفای نقش های مختلف چقدر توانایی دارم و چقدر می توانم در سینما پیشرفت کنم در واقع انگیزه اصلیم تخمبن زدن توانایی هایم در عرصه سینما بود .
این تصمیم را قبل از اولین پیشنهاد و بازیگری در فیلم وسوسه (۱۳۶۸)گرفتید یا بعد از ان؟
در واقع اول تصمیم گرفتم بعد پیشنهاد به من شد ،شاید بهتر باشد بگویم همزمان اتفاق افتاد ،من چون کار تئاتر هم می کردم تصمیم داشتم وارد دنیای بازیگری شوم ولی این کار خیلی برایم مهم نبود تا این که پیشنهاد بازی در فیلم وسوسه (جمشید حیدری ) را گرفتم .
اشاره کردید که کار تئاتر می کردید در این خصوص توضیح بیشتری بدهید؟
تئاتر به این صورت که مثلا فکر کنید نمایشی را در تالار وحدت یا تئاتر شهر اجرا کرده باشم نه ،ولی در مدرسه ،تئاتر کار می کردم منتها خیلی جدی توی این کار بودم.یعنی همه می دانستند که نیکی کریمی کار تئاتر انجام می دهد ،چون در دوران مدرسه هم می نوشتم هم کارگردانی می کردم.
زمانی که تصمیم به حضور در سینما گرفتید دوره های خاصی را هم برای کار بازیگری گذراندید؟
دوره خاصی ندیدم ولی به شدت فیلم می دیدم و کتاب می خواندم و بعد از فیلم عروس مطالعه کتاب های سینمایی را افزایش دادم ،کتاب هایی مانند بازیگری سینما ،کارگردانی سینما و فیلمنامه نویسی.
ملاک انتخاب شما برای بازی در فیلم ها چیست ؟
ملاک انتخابم بیشتر فیلمنامه است ،فیلمنامه خوب و کارگردان خوب ،هر چند در طول سال در سینمای ایران چند فیلم خوب بیشتر ساخته نمی شود ،ولی از همان هایی که به من پیشنهاد می شود سعی کرده م نکاتی را که روی ان تاکید دارم یا فکر می کنم خوب است در نظر بگیرم و ان گاه برای بازی اعلام امادگی کنم.
در انتخاب هایتان به ژانر خاصی علاقه دارید؟
بیشتر بازی در فیلم های اجتماعی را ترجیح می دهم ،فیلم هایی که یک جورهایی روی جامعه تاثیر بگذارد.
