کتاب مجموعه شعر«مهمان های عروضی» که شامل شعرهایی خواندنی و متفاوت از نیکی کریمی ،سارا محمد علی نژادیان ،مهسا منجزی پور و نسترن منجزی پور هست،سال ۱۳۹۴ توسط نشر «ری را» منتشر شده،هر چند به نظر می رسد در طول این مدت ،نیکی کریمی هنوز در صفحه های شخصی خودش و مصاحبه ها به این کتاب اشاره ای نکرده ،به نظرم رسید چند شعر از شعرهای زیبای نیکی کریمی که در فصل اول این کتاب منتشر شده را نقل کنم.
«دلتنگی »
تو دیده ای ادم ها وقت دلتنگی چه شکلی اند؟؟
مثل یک مومیایی که با مرگ عجین است
ولی هنوز جایی میان زنده ها دارد...
تو می دانی مومیایی چه حسی دارد؟
حالا مرا ببین به ارام ترین حالت نشسته ام کنج کاناپه
تنها ارتش ذرات در تنم منتظر شورشند...
تو می دانی شورشیان در اخرین مکث قبل از شورش چه حسی دارند؟
من این گوشه،رنگ از کالبدم پریده مثل شیشه ی خالی عطری
که هنوز بوی خاطرات می دهد...
«رفتگر کوجه رویا»
سال هاست پیش از امدنت خیال باران های نزده دارم
سال هاست پیش از امدنت جارو به دست
کوچه های خالی از برگ های نریخته را جارو می کنم
چای را مقابل فضای خالی از تو سر می کشم
هوای خالی از تو را... بو...
عطرت همیشه صبح گرگ و میش می اید
و من همیشه غروب جمعه از کنار پنجره گذشته ام...
سال هاست تو نمی ایی و من
نداشته هایم را به اغوش می کشم.
«تعبیر خواب»
نیمه های شب
وقتی شال و کلاه می کنی که به خوابم بیایی
کت گرمی بپوش از لای پنجره ی اتاقم سوز می اید
ساعت مچی ات یادت نرود می خواهم وقتی کنارم هستی
زمان در دستان تو باشد
بیا اوازی بخوان صدایت جای سوت کشیدن مدام در سرم را بگیرد
چه صادقانه زندگی با تو را خواب می بینم
اما همیشه عمر این زندگی ،کوتاه است... چون
تو حتی خواب مردن من را نمی بینی...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر