شنبه، مهر ۲۱، ۱۳۹۷

نگاهی به فیلم سینمایی «Miss Julie»

مدتی پیش نیکی کریمی در +صفحه شخصی خودش ،تصویری را به اشتراک گذاشت که عکس چاپ شده ای از نمایش Miss Julie در National Theatre (لندن) بود،این موضوع باعث شد تا سراغ این داستان بروم.

Miss julie را نویسنده سوئدی اگوست استرینبرگ نوشته و اقتباس های متعدد تئاتری و سینمایی از ان کار شده و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته،از میان نسخه های سینمایی این اثر موفق شدم نسخه ای که «لیو اولمان» کارگردانی کرده را ببینم.


 تجربه ی دیدن فیلم سینمایی «خانم جولی»عجیب و متفاوت بود،سه شخصیت در عمارتی بزرگ  داستان را جلو می برند،کارکترهایی با پیچیدگی های خاص ذهنی خودشان که در تقابل با هم فضای روایتی درخشانی را به تصویر می کشند.




«جولی»رویای رها شدن از حصار جهان بسته ی روزمره خودش را دارد، دنیایی که شاید  از کودکی در ان محبوس بوده، او مثل  پرنده ای خودش را به میله های قفس می کوبد تا راهی برای پرواز پیدا کند،رویایی شیرین که به پایانی تلخ و تراژدی تکان دهنده ختم می شود.

خانم جولی روایت تنهایی انسانیست که فراتر از طبقه خاص اجتماعی یا زن بودنش به زلالی ایمان دارد،زلالی و پاکی که جستجویش میان پلیدی ها کار سخت و دشواریست.

فیلم با دیالوگ های به یا ماندنی و فضاسازی های تاثیرگذار روایت می شود،با وجودی که کل داستان دریک  مکان می گذرد و فیلم  فقط  سه شخصیت دارد  ولی ریتم کل اثر تا پایان به شکل مطلوبی حفظ شده،دکوپاژ  و قاب بندی ها و بازی های درخشان بازیگران و در کلیت، فیلم سینمایی«خانم جولی»در ذهن و قلب مخاطب برای همیشه ماندگار می شود.

متاسفانه هنوز  کتاب «خانم جولی» اثر استرینبرگ را نخواندم و مقایسه میان نسخه سینمایی این اثر با اصل کتاب برایم امکان ندارد.

نمایشنامه ای هم که بر اساس داستان خانم جولی در لندن روی صحنه رفته بود و نیکی کریمی در صفحه شخصیش به ان اشاره کرد،طبق ان چه در سایت های مرتبط با National Theatre منعکس شده،ورسیون جدیدی از این روایت است و به نظر می رسد تعداد شخصیت ها هم بیشتر شدند.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر