از گفتگوی به یادماندنی نیکی کریمی و علی دایی در نشریه همشهری جوان(اسفند۱۳۸۵) سال های زیادی می گذرد،به نظرم این گفتگو مطالب مهمی درون خودش دارد که با وجود گذشت زمان هنوز هم خواندنی و جالب است،سال ها بعد از این مصاحبه نیکی کریمی در مجموعه مستند «روزی روزگاری فوتبال»(۱۳۹۱) به فوتبال ایران پرداخت و علی دایی هم ان زمان سرمربی تیم راه اهن بود.
نیکی کریمی:می خواستم از
مربیگری شما در سایپا بپرسم می خواهم بدانم شما چه حسی در تیم به وجود اورده ایدکه
تیم این قدر خوب نتیجه گرفته؟
علی دایی:شرایط امسال سایپا به گونه ای بود که من در پنج شش
بازی اول تیم،فقط بازیکن بودم اما بعد که یک دفعه مربی شدم ،طوری برخورد کردم که
بازیکنان سایپا احساس نکنند فرقی بین من و ان ها هست و الان بهترین دوستان
من،بازیکنان سایپا هستند.
نیکی کریمی:شما برای این کار الگوی خاصی داشتید؟به هر حال
الان در فوتبال ایران یک چیزی که زیاد به چشم می خورد مشکل سنت و مدرنیته است، مثلا
اخلاق سنتی بعضی مربی ها که تصور می کنند اگر برخوردی با بازیکنان شود،بهتر جواب
می گیرد،اتفاقی که خود شما هم ان را تجربه کرده اید اما چیزی که شما می گویید سبک
مدرن مربیگری است.
علی دایی:من الان با ان ها فوتبال بازی می کنم،پس اختلاف
سنی زیادی بین ما نیست، ما از خود ان ها هستیم،پس تمام کارهایی که ان ها می خواهند
بکنند،من انجام داده ام،من به همه بازیکنان سایپا گفتم ان کلاس که شما تازه در ان
ثبت نام کردید،من دوره کاملش را در دانشگاه درس می دهم،برای همین می دانند که نمی
توانند سر من کلاه بگذارند.
نیکی کریمی:یعنی شما در اداره تیمتان به جای تنبیه و توبیخ،روش دوستی را پی گرفته اید؟
علی دایی:البته در زمان تمرین شاید جریمه شان بکنم و پنج
دور بیشتر بدوند،حتی جریمه مالی شان هم بکنم،ولی با همان بازیکنی که سر تمرین
جریمه اش کرده ام،شب می روم بیرون و شام می خورم.
من از نسل خودشان هستم،من الان این اطمینان را در بین بچه
ها به وجود اورده ام که اگر بازیکنی شب خوب نخوابید،صبح بیاید به من بگوید که نمی
توانم تمرین کنم،اما دروغ نگوید چون دستش پیش من رو است.
نیکی کریمی:شما بعد از این که سرمربی شدید،چیزی را در تیم
عوض کردید؟
علی دایی :من خیلی دست و بالم بسته بود،فقط یکی دو نفر را
که اقای لورانت به ان ها اعتقادی نداشت و اصلا اسمشان را در لیست هم رد نکرده
بود،اوردم توی تیم ،مثل اقای کریمی.گفتم این بچه توی یک سال،دوبار پایش را عمل
کرده،باید به او وقت بیشتری بدهیم،او هم خوب تمرین کردو حتی سر بازی با پرسپولیس هم که به زمین امد،یک گل قشنگ
به پرسپولیس زد.
نیکی کریمی:وقتی اسم شما را می شنوم ،اولین چیزی که یادم می
اید رکورد گل های ملی شماست،این خیلی حس عچیبی باید داشته باشد.
علی دایی:شاید خیلی ها باور نکنند ولی تا الان زیاد به این
چیزها فکر نکرده ام.
نیکی کریمی:من می فهمم شما چه می گویید وقتی یک کسی دارد
کاری انجام می دهد،در هر لحظه دقیقا همان لحظه را زندگی می کند.
علی دایی :کاملا درست است تازه روزی که گل های من به
هفتاد،هشتاد تا رسید فهمیدم که پوشکاش چقدر گل زده و گرنه تا قبلش زیاد دنبال این
چیزها نبودم.
نیکی کریمی:گل زدن چه حسی دارد؟
علی دایی حتما برایتان پیش امده که از کار خوبی که انجام می
دهید احساس رضایت می کنید،ادم با گل زدن مزد زحماتش را می گیرد، مطمئن هستم این حس
را شما زیاد تجربه کرده اید،وقتی مرتب از سوی جشنواره های بزرگ جهانی به عناوین
مختلف دعوت می شوید و تا به امروز جوایز مهم زیادی هم دریافت کرده اید.
نیکی کریمی:جایزه گرفتن همیشه خوب است،به خصوص که از
جشنواره های مهم و از دست افراد معتبر هم گرفته شود.
شما از معدود فوتبالیست هایی هستید که علاقه مند به مسائل
فرهنگی است و تحصیلات دانشگاهی هم دارد،اصلا اعتقادی دارید که یک ورزشکار باید
کتاب بخواند،سینما برود،موسیقی گوش کند؟
علی دایی :بله ،صد در صد،ولی واقعیتش را بخواهید الان خود
من خیلی وقت ندارم که بنشینم کتاب بخوانم،روزهایی می شود که من هفت صبح از خانه
بیرون می زنم و ده شب برمی گردم،حداقل تا پارسال که برای فوق لیسانس ام درس می
خواندم ،توانسته بودم ارتباطم را با کتاب حفظ کنم،اما پس از ان وقت زیادی برای
کتاب خواندن نداشتم،خود شما در گیر بازیگری هستید چقدر می توانید پیگیر ورزش
باشید؟
نیکی کریمی:من در کنار کار هنری،تا ان چا که بتوانم سعی می
کنم که ورزش ایران و جهان مخصوصا فوتبال و تنیس را دنبال کنم ،به عنوان مثال من
کاملا در جریان مشکلات هفته گذشته شما هستم.
علی دایی :فکر می کنید چقدر مشکلات فوتبال و سینما شبیه هم
است؟
نیکی کریمی:ما هم در سینما
برای حقمان دائم باید بجنگیم، حالا
اگر زن هم باشی که این مشکلات چند برابر می شود و برای هر کاری باید دو برابر انرژی بگذاری،به هر حال شاید من در سینما کمی
خوش شانس بوده ام با کارگردان های خوبی کار کردم ولی یک جاهایی باید انتخاب می
کردم و این جا دیگر شانس نقشی نداشت،من همیشه دنبال اگاهی هستم و از ان مهمتر دنبال
خودشناسی،اصلا می خواستم بدانم شما چقدر دنبال خودشناسی هستید؟
علی دایی:من شب بعد از هر تمرین ده دقیقه با خودم خلوت می کنم تا بفهمم توی تمرین چه جوری بوده ام و چه کارکنم که بهتر شوم.
من هم قبول دارم استارت کارم کمی با شانس توام بود،من اصلا
اگر دانشگاه صنعتی شریف قبول نمی شدم به جایی نمی رسیدم،این را هم بگویم که من سه
بار دانشگاه قبول شدم ،یک بار سال۶۶،عمران دانشگاه شریف را اوردم،ان وقت دانشگاه
گزینش داشت،به خاطر این که من ظهر سر اذان توی خیابان فوتیال بازی می کردم ،رد
شدم.
یک بهانه دیگرشان هم کاپشنم بود،همان سال ۶۶ من توی دانشگاه اردبیل مهندسی کشاورزی قبول
شدم حتی دو ترم هم خواندم اما سال۶۷ باز
هم کنکور دادم این بار دیگر گزینش برداشته شده بود و من متالوژی شریف قبول شدم .
اگر ان سال توی شریف قبول نمی شدم اقای گل شهرستان های ایران بودم ولی به
هیچ جا نمی رسیدم،اما همین که به تهران امدم ،سریع رفتم دسته دوم تهران و اقای گل
شدم البته مشکلات زیادی هم داشتم این جور نبود که یک شبه با شانس به این جا برسم.
نیکی کریمی:چه مشکلاتی داشتید؟کمی از این مشکلات جرف بزنید؟
علی دایی:متاسفانه توی مملکت،امکان خلاقیت به کسانی که می
خواهند کار کنند نمی دهند کسی نمی اید دست
ادم را بگیرد
نیکی کریمی:من اسم این را گذاشته ام«فرهنگ تخریب»
علی دایی: یکی از دوستان من سال ها پیش برای عمل قلب رفته
بود امریکا،تعریف می کرد که توی بیمارستان یک مجسمه گذاشته بودند، این دوست من از
پرستارهای ان جا پرسیده بود که این مجسمه مال کیست؟
پیش خودش فکر کرده بود که حتما برای صاحب بیمارستان بوده که
مرده،اما بعد می فهمد که این ،محسمه همان دکتری است که می خواهد او را عمل کند،ان
جا موقعی که دکتر زنده بوده،مجسمه اش را ساخته بوده اند و گذاشته بودند توی
بیمارستان.
اما حالا ما چیکار می کنیم.الان یک مثال می زنم ،من اصلا
اقای ملاقلی پور را نمی شناختم حالا شاید کارگردان خوبی هم بوده ولی من توی
تلویزیون چیزی از اقای ملاقلی پور نشنیده بودم اما حالا که چند روزی است ایشان فوت
کرده،روزی چند بار اسمشان را توی تلویزیون می شنوم،تا موقعی که زنده بودند هیچ
اسمی از ایشان نمی بردند.
الان توی ایران کسی دنبال این نیست که علی دایی شود،همه
دلشان می خواهد علی دایی را کوچک کنند تا هم قدش شوند،من به خاطر پدرم توی اردبیل
یک مدرسه ساختم که شاید جزء مدارس نمونه اردبیل باشد،کسی تا حالا ازاین مسئله حرفی
نزده،اما در روز ده ها مطلب راچع به سر و شکل من می نویسند.
نیکی کریمی:این مشکل ریشه اش فرهنگی است در سال ۸۵ دو اتفاق مهم در کشور ما افتاد که اسفبارترین
اتفاقات سال بود،فضایی که پس از جام جهانی برای تیم فوتبال درست کردند و توهین و
تحقیر و...ان یکی هم ان اتفاقاتی بود که در جشنواره فجر امسال افتادو بار برخورد
عده ای که مثلا کار فرهنگی انجام می دهند...
علی دایی:ببینید،ما خیلی خوب سرمایه گذاری می کنیم،خیلی خوب
برنامه ریزی می کنیم،اما فقط برای تخریب کردن.
هیچ موقع ما دنبال این نبوده ایم که کسی را بالا ببریم ،کمکش کنیم،دستش را بگیریم،همه می خواهند کسی را که ان بالاست بکشند پایین تا
خودشان را مطرح کنند.
نیکی کریمی:عده ای برای این که خودشان را بزرگ کنند،سعی می
کنند جلوی ادم های بزرگ بایستند این خصلت ادم های ناموفق است.
علی دایی:شما مطمئن باشید این ادم ها مقطعی به شهرت می
رسند،شاید یک سال ،دو سال هم در اوج باشند،اما بعدش تمام می شوند،فقط ان هایی که
زحمت کشیده اند و به جایی رسیده اند،ماندگار می مانند،این رای کمیته انضباطی خیلی
به نفع من تمام شد.
نیکی کریمی:چرا؟
علی دایی:مردم کلی از حقایق را فهمیدند،دیگر مردم فهمیدند
که در عرض یکی دو دقیقه می توانند حق تیمی را بخورند،بعدش هم بیایند توی کمیته
انضباطی علی دایی را محروم کنند.
اصلا مگر برای اولین بار بود شورای استیناف علیه کمیته
انضباطی رای می داد؟چرا وقتی نوبت به بخشش من می رسد همه ناراحت می شوند و استعفا
می دهند،بالاخره اقایان با محروم کردن من می توانستند خودشان را سر زبان ها
بیندازند اما همین چند هفته پیش،وقتی شش حلسه محرومیت یک بازیکن را بخشیدند کسی
حرفی نزد،نمی دانم از این همه حاشیه سازی ها چه چیزی عایدشان می شود.
من فکر می کنم شما
هم خانم کریمی با توجه به حرفه تان که طرفداران زیادی هم دارد با حاشیه های زیادی
رو به رو می شوید؟
نیکی کریمی:من سعی می کنم برای هر چیزی به اندازه ارزش
واقعی ان انرژی بگذارم،حاشیه سازی همیشه در مورد ادم های مطرح و پر طرفدار وجود دارد، اما بی اعتنایی به چیزهای کم اهمیت و واگذاری ان به زمان خودش همه چیز را حل می کند.
راه حل من این بود که روی یک سری چیزها متمرکز نشوم قضیه
شهرت را برای خودم بزرگ نکردم.
درست است وجود دارد اما ان را جدی نمی گیرم،اگر بخواهم جدی
بگیرم اصلا نمی توانم زندگی کنم همیشه انرژی را که باید در این راه ها تلف کنم
ذخیره می کنم تا صرف زندگی و رسیدن به هدفم کنم.
علی دایی :در مورد برخی مسائل سکوت و مرور زمان کارساز است، مثلا زمانی که جام جهانی تمام شد و خیلی تهمت ها به من زدند شما از من حرفی شنیدید؟چیزی دیدید؟الان راحت می توانم خیلی از مسائلی که ان روزها در تیم ملی اتفاق افتاد را بگویم ولی ان موقع اگر می گفتم خریدار نداشت.
گذشت زمان نشان داد جایگاه ادم ها کجاست الان خیلی راحت می
توانم بگویم که سر مسابقات جام جهانی،چند نفر از بازیکنان تیم ملی با هم جلسه می
گذاشتند و با هم هماهنگ می کردند که به علی دایی پاس ندهند.
اخلاق من جوری است که تا وقتی کسی پا توی کفشم نکند،اصلا
جواب نمی دهم اما موقعی که سر حق باشد از حقم نمی گذرم من یاد گرفته ام حق گرفتنی
است نه دادنی .
من همیشه به خاطر منافع جمع سکوت کرده ام،مثل بقیه نیستم که
به خاطر منافع شخصی و به خاطر این که کارشان را از دست ندهند،حرفی نزنم .
البته همیشه ادم نمی تواند ساکت باشد،بعضی وقت ها لازم است
ادم داد بزند این دفعه که رفتم کمیته انضباطی از ان اتفاقاتی بود که لازم بود داد
بزنم.
نیکی کریمی:الان فیلم «یک شب» من که سه سال پیش در جشنواره
نمایش داده شد،هنوز مجوز اکران نگرفته ما هر روز می رویم ارشاد ولی تا حالا مجوز
اکران فیلم را نداده اند.
این جا دیگر چای این نیست که من سکوت کنم برای همین همه جا اعتراض خودم را اعلام می کنم .
حرف من منطقی است می گویم اگر فیلم توقیف است رسما اعلام کنید
و گرنه مجوز اکرانش را بدهید این الان حق من است ،یعنی چیزی که باید از ان دفاع
کنم من با شما موافقم که بعضی وقت ها باید سیاست سکوت در پیش بگیرید ولی یک جایی
که لازم است باید از حق خود دفاع کنید.
علی دایی:اگر شما بخواهید سر هر چیز کوچک و بی ارزشی داد و فریاد
راه بیندازید،دیگر نمی توانید زندگی کنید یکی از دلایل موفقیت ادم ها این است که
این چیزهای اضافی را فراموش می کنند .
من الان نه خودم را ستاره می دانم نه سیاره،اما می دانم ان
هایی که زیاد حرف می زنند توپ توخالی هستند.
نیکی کریمی:اما خیلی وقت ها گرفتن حق،ممکن است منجر به کینه توزی و دشمن تراشی توسط برخی از افراد شود،بنابراین ان ها از هیچ کاری برای زیر سوال بردن محبوبیت و تخریب چهره ان فرد کوتاهی نخواهند کرد،شما هیچ وقت نگران این مسئله نبوده اید؟
علی دایی:برای فهمیدن این که چه کسی محبوب است باید بروید
در دل خانواده ها و گرنه چیزهایی که مطبوعات می نویسند اصلا ثابت نمی کند کسی
محبوب است یا نه.
شما فرض کنید روزنامه ای که پنجاه هزار تا تیراژ دارد
بنویسد علی دایی محبوب ترین شخصیت ایرانی است ،شما فکر می کنید با خواندن ان چیزی
به محبوبیت من اضافه می شود؟من به شما جواب می دهم نه.
ببینید الان توی ایران همه می خواهند یک سری سرویس بدهند تا
خبرنگاران از ان ها خوب بنویسند اما من اعتقاد دارم
ادم وقتی خوب باشدمطمئنا ا ز او می
نویسند وقتی علی دایی خوب بازی کند و بیست تا گل هم بزند،دیگر همه مجبورند از او
بنویسند.
حالا شاید یک بار لایی بکشد،دوبار لایی بکشد ولی دفعه سوم مجبور می شود بنویسد،هر چقدر هم که عده ای با حسادت ها و کینه ورزی بخواهند از محبوبیت من کم کنند.
راستی خانم کریمی در قشر ما که حسادت بیداد می کند تو جامعه
هنری هم این طور هست؟
نیکی کریمی:من نزدیک دو دهه است که در سینمای ایران کار می
کنم و بیشتر از ده بار کاندیدای سیمرغ شدم و سیمرغ نگرفتم ،همان زمان نگاه می کردم
به کاندیداها و می دیدم که حقشان است که سیمرغ بگیرند،یعنی ان ها به اندازه من حق
داشتندبه هر حال در جشنواره یک هیئت داوری وجود دارد که سلیقه خودشان را دارند.
اما وقتی عده ای با داد و هوار دنبال سیمرغ هستند،حتما
احساس حسادت کرده اند،حس کرده اند که کسی نسبت به او برتر است و او نمی تواند به
چیزی که حقش نیست برسد.در حالی که کار هنر سلیقه ای است.
حالا شما این اتفاقات را با مراسم اسکار امسال مقایسه
کنید،هر کسی جایزه می گرفت می رفت روی سن و می گفت من اصلا نمی فهمم چطور جایزه
گرفتم و اصلا حق فلانی است،در اخر هم تشکر می کرد و می امد پایین .
من احساس می کنم جامعه ما دارد خشن و بی رحم می شود،احساس
می کنم دیدگاه ها همه تخریبی شده،کاش زمانی که قصد داریم با حسادت های بی مورد به دیگران
بی احترامی کنیم یک لحظه فکر کنیم که فلانی هم الان جایزه گرفته ،زحمت کشیده
است،من به شخصه توقعم از خود، بیشتر از جایزه گرفتن در یک جشنواره است.
علی دایی:خود من تا حالا برای این که چیزی را بگیرم،داد و فریاد نکرده ام،تا حالا نشده که
اعتراض کنم چرا من را بهترین بازیکن ایران انتخاب نکرده اید،من اصلا به این چیزها
فکر نمی کنم،اصلا این چیزها در زندگی من جایی ندارند.
هر موقع هم اعتراض کرده ام در دفاع از حقم بود،اصلا سر این
نبوده که بخواهم چیزی اضافه بگیرم.
من قبول دارم که خیلی ها در این فوتبال از من بهتر بودند،مثلا
دریبل زدن فلانی خیلی از من بهتر است،حتی ضربه سرهای کریم باوی و فتح ابادی هم از
شوت های من محکم تر بودند،این جا راحت می تواتم بگویم که ان ها بیراهه رفتند ولی
من خیلی چیزها را قیچی کردم و فقط به
فوتبال فکر کردم .
من از خیلی چیزها گذشتم تا به این جا رسیدم،لذت های زودگذر
جایی توی زندگی من نداشته ،خیلی از میهمانی های شبانه را نرفتم ،مطمئنا هر ادم
موفقی یک نظم خاصی توی زندگی اش داشته و گرنه کسی نمی تواند با الواطی به جایی برسد .
نیکی کریمی:شما سال ها در کشورهای خارجی فوتبال بازی کرده
اید،برخورد اجتماعی با فوتبالیست ها ی موفق در ان جا چگونه بود؟
علی دایی:ان جا هیچ کس حق ندارد ادم های موفق را راحت خراب
کند و با دخالت در مسائل خصوصی ان ها زندگی حرفه ای ان ها را زیر سوال ببرد.
در ایران مردم نمی توانند قبول کنند که ستاره ها هم ادم
هستند،نمی دانند ستاره ها هم حق دارنداشتباه بکنند.
الان نیکی کریمی و علی دایی یک صدم مردم معمولی اشتباه نمی
کنند،از بس که مراقب هستند،اما کافی است یک اشتباه کوچک از تو سر بزند تا عمر داری
باید تاوان ان را بدهی.
اما نمی دانم چرا در عوض جنبه های مثبت ستاره ها را پنهان
می کنند،اصلا چرا نمی اییم کسی را که مردم دوستش دارند بزرگ کنیم،الان چه عده ای
بخواهند چه نخواهند بیست سال دیگر هم خانم کریمی در این سینما محبوبیت
دارد،بخواهند یا نخواهند علی دایی هم در این فوتبال می ماند.
اگر به من اجازه ندهند این جا کار کنم ،مطمئن باشید می روم
یک جای دیگر دنیا کارم را می کنم،اما چه بهتر در کشوری کار کنم که عاشقش هستم،تمام
علاقه من به این مملکت است.
چرا این جا کار نکنم ؟من عاشق ایران هستم ،بدون اغراق می
گویم همه جای دنیا رفته ام اما هیچ جایی را مثل ایران ذوست ندارم،اصلا نمی توانم
فکرش را بکنم که یک جای دیگر زندگی کنم.
الان با وضعی که من دارم ،هر جای دنیا می توانم بهترین
تفریحات را بکنم ولی تا حالا نشده که بیشتر از دو هفته خارج از ایران دوام بیاورم
.
من دوست ندارم کسی به من کمک کند ولی توقع دارم که کسی چوب
لای چرخ من نگذارد،به قولی نه توقع کمک ان چنانی داریم ،نه توقع حمایت ان چنانی.
حالا توی این جامعه احساس می کنید که اگر کار خوبی کنید
بازتابی دارد،همه به دنبال این هستند که از ادم عیب بگیرند،کاری که شیث رضایی توی
زمین فوتبال با من کرد،اگر کسی توی خیابان انجام دهد ادم منتظر پلیس نمی ماند و می
زند توی گوش طرف.
ما عکس داریم که اقای رضایی چه کار کرده با من،اما در کمیته
انضباطی می گویند عکس قبول نیست باید فیلم بیاوریدکسی نیست بگوید مگر من اکیپ
فیلمبرداری همراهم است که از ان صحنه فیلم داشته باشم،به خدا محبوبیت من بعد از
این بازی ده برابر شده،مردم ما طرفدار حق هستند و توی این ماجرا فهمیدند که حق با
چه کسی است.
نیکی کریمی:من بک جایی خواندم که روان شناس تیم ملی المان
سر یک بازی نیامده بود، برای همین کلینزمن نمی خواست تیم را به زمین بفرستد می
خواهم بگویم ارامش فکری چقدر اهمیت دارد ولی ما این جا توی جامعه مغشوشی زندگی می کنیم .
الان ما در فیلمسازی هم این مشکل را داریم پیش از این که
کار اصلی مان را شروع کنیم به قدری با مشکلات درگیر می شویم که تمانم انرژی
فیلمساز هدر می رود و وقتی می خواهد فیلم را کلید بزند دیگر انرژی برایش باقی
نمانده است.
علی دایی :در سینما کسی هست که روی فیلم های شما سرمایه
گذاری کند؟از حایی حمایت می شوید؟
نیکی کریمی :به سختی برای سینمای مستقل ،سرمایه گذار پیدا می شود،در
ایران یک بخش سرمایه گذاری های دولتی داریم ،یک بخش غیردولتی.
دو فیلمی که من ساختم غیردولتی بودند،می توانم بگویم خیلی
شانس اوردم که توانستم برای فیلم اولم
سرمایه گذار پیدا کنم،برای فیلم دوم هم همین طور ،به اولین تهیه کننده ای که
فیلمنامه ام را دادم ،قبول کرد.
علی دایی:چون شما نیکی کریمی هستید به این راحتی از شما
حمایت می کنند،یا هر فیلمسازی جوانی که بخواهد فیلم اولش را شروع کندبه راحتی می
تواند؟
نیکی کریمی:کلا جذب سرمایه گذار در ایران سخت است،بالاخره
سرمایه گذار می خواهد سرمایه اش بر گردد.
علی دایی:مگر فیلمی که شما می سازید سرمایه اش بر نمی گردد؟
نیکی کریمی:فیلم هایی که من ساخته ام متعلق به سینمای خاص
است و تماشاچی خاص خود را دارد و با سینمای سرگرم کننده متفاوت است.
علی دایی:چرا ان سینما طرفدار بیشتری دارد؟
نیکی کریمی:همه جای دنیا
همین طور است ،سینمای اینترتیمنت و سرگرمی ساز پول بیشتری به دست می
اورد،اما دولت ها اچاره نمی دهند سینمای متفکر و دگراندیش شان زیر سایه سنگین این
سینما از بین برود و سالانه برای حمایت ازاین نوع سینما بودجه تعربف می کنند.
اما در ایران این سینما نه تنها از سوی دولت حمایت نمی شود
بلکه با بی تدبیری برخی مدیران و عدم نمایش این گونه فیلم ها در سینما کمتر تهیه
کننده خصوصی حاضر می شود در فیلمی سرمایه گذاری کند که حتی اجاره اکران با وجود اصلاحات
به ان داده نمی شود.
علی دایی :همچنان دوست دارید روی موضوعات اجتماعی کار کنید؟
نیکی کریمی:دغدغه اصلی من از فیلمسازی همین است.
علی دایی:چی شد که به این گونه سینما علاقه مند شدید؟
نیکی کریمی:من از ان ادم هایی نیستم که راحت از کنار مسائل
بگذرم،کار می کنم تا با کار خودم روی جامعه تاثیرگذار باشم من همیشه احساس می کنم
که از طریق کارهای فرهنگی ،هنری و ادبی می شود در جامعه تغییراتی را به وجود اورد
به نظر من جامعه ما د رحال حاضر خیلی به کمک نیاز دارد.
علی دایی :متاسفانه همیشه کسانی که این کارها را می کنند و چنین
اهدافی دارند،تنها هستند.
نیکی کریمی:به هر حال هنر تاثیر خودش را می گذارد.
علی دایی:افراد موفق در جامعه ما بیشتر از این که موفقیتشان
مدیون سیستم اجتماعی باشد ،ثمره تلاش فردی و پشتکار خود ان هاست،به همین دلیل ما
در ورزش های انفرادی حرفی برای گفتن داریم.
الان ایران در ورزش های تیمی در جهان مدعی نیست، جایگاه
فوتبال و بسکتبال و والیبال ما را با کشتی و تکواندو مقایسه کنید.
اصلا ما ایرانی ها،تنهایی جزء موفق ترین ادم های دنیا هستیم،یک نفری می توانیم بزرگترین شرکت های دنیا را بچرخانیم اما اگر روزی بخواهیم پنج
نفری کاری را انجام بدهیم،از صد تا کار،فقط یکی اش را می توانیم درست تمام
کنیم،ماباید حس کار جمعی را در جامعه تقویت کنیم.
نیکی کریمی:اقای دایی،ما سینماگرها برای این که به روز شویم
سعی می کنیم جدیدترین فیلم ها را ببینیم و سینمای روز دنیا را پیگیری کنیم،کتاب بخوانیم
و...شما چطور خودتان را در فوتبال به روز می کنید؟
علی دایی:الان من تمام تئوری های جدیدی که فدراسیون فوتبال
المان دارد را پیگیری می کنم ،من یک کمک مربی دارم که ایشان با فدراسیون فوتبال
المان همکاری می کند و تمام تئوری های جدید تمرینی را به من منتقل می کند،من این
را وظیفه خودم احساس می کنم.
نیکی کریمی:ایا دیگر مربیان فوتبال هم چنین نگرشی دارند که
خودشان را به روز نگه دارند؟
علی دایی :من کاری به دیگر مربیان فوتبال ندارم،اما یک سری افراد جلوی من ایستاده اند و نمی خواهند
فکر جدید در فوتبال پا بگیرد.
نیکی کریمی:الان دیدگاه سنتی در فوتبال خیلی قوی است. درست
است؟
علی دایی:اصلا در جامعه ما اکثرا نگاه سنتی دارند،بعضی وقت
ها به من ایراد می گیرند که چرا این جوری لباس می پوشی ،من دلم نمی خواهد لباسی
بپوشم که جلف و زننده باشد ولی همیشه دوست دارم چیزی بپوشم که خودم خوشم بیاید،اما
باز هم می بینی که می نویسند دایی فلان شلوار را می پوشد و فلان پیراهن را تنش می
کند،ببخشید من که نمی توانم کاپشن چرمی را که بیست سال پیش می پوشیدم ،الان هم
بپوشم.
ان وقت به من می گویند که تو عوض شدی و یادت رفته قبلا چه
لباسی می پوشیدی حالا این فقط در مورد پوشش من است شما تصور کنید بخواهید یک فکر
نو یا ایده جدید وارد این فوتبال کنید.
با این وجود من اعتقاد دارم اگر ادم ها خودشان باشند و به
دنبال باورهایشان ،هیچ کس نمی تواندجلودارشان باشد.
نیکی کریمی:به نظر من این که تا چه زمانی یک فرد می خواهد
در رشته ای که دوست دارد فعالیت کند،یک موضوع کاملا شخصی است، هر ادمی د رهر سنی
می تواند مگر در فوتبال« لوییس فیگو »را
نداریم؟
علی دایی :ببینید،جبر زمان کاری می کند که من یک روز فوتبال
را کنار بگذارم اما اصلا اعتقادی به خداحافظی در اوج ندارم.
نیکی کریمی:در هر زمینه ای ما یک سری خرافه داریم یکی از
خرافه ها همین است که ادم ها وقتی به جایی می رسند باید بروند کنار،چرا تا وقتی که
یک فوتبالیست توانش را دارد نمی تواند فوتبال را ادامه دهد؟
علی دایی:این ذهنیت غلط ماست،وقتی می شنویم که فلانی توی
بیست و هشت سالگی فوتبال را کنار گذاشته اصلا فکر نمی کنیم که ایشان ان اراده را
نداشته تا سی و پنج سالگی فوتیال بازی کند.
نیکی کریمی:اصلا شاید ادم تنبلی بوده،دیگر حال و حوصله
کارکردن را ندارد و ترجیح می دهد به جای کار کردن برود دنبال خوش گذرانی.
علی دایی:در فوتبال من همیشه منتظر هستم که کسی بیاید و از
علی دایی سبقت بگیرد،اگر یک چوانی بیاید و از من
بهتر بازی کند، من کنار می روم ،من خودم هم این جوری عضو تیم ملی شدم،یک
جوانی بودم که امدم و همه بازیکن های دیگر را کنار زدم.
من از روزی که در تیم ملی انتخاب شدم می دانستم که یک روز
باید کنار بروم،متاسفانه در تمام دنیا برای این قهرمان ها یک جشن ابرومندانه می
گیرند و ان ها با عزت و احترام کنار می روند ولی در ایران با ما این جوری رفتار می
کنند.
از روزی که من از تیم ملی کنار کشیدم،احساس می کنم دوباره
متولد شده ام،الان هم در فوتبال،هم در کارم موفق تر از زمانی هستم که در تیم ملی
بازی می کردم.
نیکی کریمی:اصولا همیشه در کشورهای جهان سوم،این ادم های
غیرموفق هستند که فکر می کنند می توانند ادم های موفق را به زیر بکشند.
ما توان ادامه این مبارزه را داریم،به قول شما کافی است
باور داشته باشیم که ما هرگز نمی بازیم.
علی دایی :من باور دارم که هرگز هم نخواهیم باخت،تجربه ثابت
کرده که ما پیروز این میدان ایم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر