یادداشت نیکی کریمی که در+ صفحه شخصی خودش به همراه همین عکس به اشتراک گذاشته است.
گاهی ما بازیگرها یا شاید بهتر بگم خانم ها زیر یک فشار عجیب و دائمی هستیم…
انگار همیشه باید کاملاً مرتب، بینقص، بدون چین و خط، بدون خستگی، بدون حتی یک تار موی سفید ظاهر بشیم.ولی واقعیت زندگی این نیست.
این عکس یک لحظه کاملاً واقعی و ساده ست…
توی خونه، بدون آرایش، با موهایی که چند تار سفیدش کمکم در میاد،با همون چهرهای که زمان داره آروم آروم روش رد پا میذاره و من مشکلی باهاش ندارم.اتفاقاً دارم یاد میگیرم پذیرش چقدر آرامش میاره.
زن بودن در جامعهی ما همیشه یعنی تحمل کردنِ نگاهها، قضاوتها،استانداردهای عجیب و غریب زیبایی و مد روز ولی گاهی آدم دلش میخواد خیلی راحت بگه:
«این منم… همینطوری که هستم.»
پیری و روند طبیعی سن وسال کمکم میرسه و چقدر بهتر که آدم باهاش آشتی کنه.
گاهی وقتها همین لحظههای معمولی ؛ یک لیوان چای، آرامش خانه و چهرهی واقعیات ارزشمندترین چیزهاست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر