«من که از اتش دل چون خم می در جوشم
باز هم به بیستم مهرماه سالروز بزرگداشت حافظ رسیدیم،هر چند مولانا،سعدی،
خیام،عطار و بزرگان شعر و ادب این سرزمین هر کدام جایگاه خاصی دارند ولی حافظ به جایگاهی متفاوت از دیگران دست پیدا کرده که به حق سزاوارش است.
مهر بر لب زده خون می خورم و خاموشم»...«حافظ»
باز هم به بیستم مهرماه سالروز بزرگداشت حافظ رسیدیم،هر چند مولانا،سعدی،
خیام،عطار و بزرگان شعر و ادب این سرزمین هر کدام جایگاه خاصی دارند ولی حافظ به جایگاهی متفاوت از دیگران دست پیدا کرده که به حق سزاوارش است.
فضای زیبای حافظیه ارامش خاصی دارد،قدم زدن کنار ارامگاه حافظ،سروهای افراشته،حوض اب و عطر گل های رنگارنگ الهام بخش یک حس خوب برای همه هست.
حافظ با عبور از زمان متعلق به همه ی روزگاران شده و با زبانی خاص به درون دل ها و قلب ها راه پیدا کرده و محبوب عام و خاص است.
حرف و حدیث شعر و شاعران شد که یاد فیلم سینمایی پری اثر داریوش مهرجویی افتادم،سکانسی که (نیکی کریمی) سر کلاس ادبیات دانشگاه با استاد بر سر موضوع مقایسه ی شاعران بزرگ بحث می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر