فیلم سینمایی «شاید عشق نبود» به کارگردانی سعید ابراهیمی فر با حضور نیکی کریمی و دیگر بازیگرانی که به نوعی نقش«بازیگر »را در این روایت بازی می کنند،از مدت ها قبل در گروه سینمایی هنر و تجربه اکران شد و شاید هنوز هم نمایش های ان در بعضی سینماهای کشور ادامه داشته باشد.
«شاید عشق نبود» به نظرم در ستایش از سینما ساخته شده،با این که دو پاره بودن روایت تاحدودی انسجام قصه را به هم ریخته ولی حس تعلیق و همراهی با فضای داستان تا پایان به خوبی حفظ شده،شاید استفاده از نماهای مربوط به راوی (عروسک فروش) برای کمک به پیوستگی بهتر روایت در نظر گرفته شده است.
القای حس شتابزدگی در نماهای بخش دوم فیلم ،استفاده از نمایش دو نما در یک قاب و تلاش برای مستند نمایی چندان به فرم قابل قبولی منجر نشده و البته غافلگیری مخاطب در پایان هم تا حدودی حدس زده می شد و فیلم" F For Fake "اثر اورسن ولز را به خاطر می اورد.
فیلمساز در پایان فیلم به فیلم سینمایی "Blowup"«اگراندیسمان» اثر انتونیونی هم ادای دین می کند،اصالت تخیل که در تقابل با واقعیت قرار می گیرد و سینما،هنر خیال های واقعی و عاشقانه هایی که «از هر زبان که می شنوم نامکرر است...»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر