نیکی کریمی در یادداشتی تاثیرگذار از زنده یاد «ناصر ملک مطیعی» نوشته،بازیگرانی از دو نسل مختلف سینمای ایران که هر کدام در شرایط متفاوتی به سینمای کشورشان وارد شدند ،یاددداشت نیکی کریمی ،که در صفحه شخصیش به اشتراک گذاشته را نقل می کنم:
«بچگی من و
خواهر و برادرم همه با خاطرات و داستان گويی های پدرم گذشت كه برايمان با صدای دلنشين و حافظه استثناييش از كودكيش می گفت و به خصوص از مدرسه و معلم هايش .
ان هم دو معلم محبوبش يكی ناصر ملک مطيعی معلم ورزش و ديگری جلال ال احمد معلم
ادبيات ،عكس جلال هنوز پای تخت پدرم است .
اما امروز پدرم غمگين و داغدار بود .مي خواست حرف بزند . از معلم ورزش محبوبش . شش سال از سوم دبستان تا اول
دبيرستان . معلم محجوب خوش تيپ و مهربان . كه هم معلم ورزش بوده و هم معرفت و
انسانيت .
فولكس معلم كه دم مدرسه هميشه پارك بوده . كه بچه ها همه فهميدند براي
تهيه فيلم مورد علاقه اش فروخته . از همين چند سال پيش كه در خيابان ولی عصر بعد
از سال ها می بيندش كه داشته تنها راه می رفته و با هم گپ می زنند.
من كه عاشق سينما و بازيگریم حتي لحظه ای نمي توانم فكر كنم بتوانم از عشق خودم سينما دور بمانم و اين مرد و خيلی های ديگر اين عشق را درون خود كشتند ، چطور توانستند؟ اين همه سال چه كردند؟
مي گويم پدر اين كه مي گويند اين نيز بگذرد ، در مورد ما مردمان بسيار صادق است . امروز هم گذشت .
باز هم چند روز ديگر يك جشن، جام جهاني و خيلي چيز های ديگر
و همه مان فراموش می كنيم. كه مردی بود كه تنها، سال ها از همين خيابان نزديكمان
، در دل همين شهر گذشت.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر