فیلم سینمایی شیرین ساخته ی عباس کیارستمی،در جشنواره فیلم سیدنی هم به نمایش در امد،شیرین فیلمی متفاوت و تجربه ی جدیدی از کیارستمی است که واکنش های مثبت و منفی به همراه داشت،قبل از این نمایش، این فیلم در جشنواره فیلم ونیز هم حرف و حدیث های زیادی بر پا کرد.
شیرین ،واکنش ها و نگاه بیش از صد بازیگر سینماست که به صدایی از منظومه ی خسرو و شیرین گوش می دهند،بازیگرانی که مقابل دوربین اشک می ریزند،اشک هایی که ریخته می شوند، احساس هر بازیگر در سکوت و خلوت ذهنی خودش است .
شاید شیرین کیارستمی متفاوت ترین عاشقانه ی سینما باشد که به شکلی مستند گونه روایت شده است.
متاسفانه به دلیل عدم اکران بیشتر اثار عباس کیارستمی در ایران،این فیلم هنوز توسط تماشاگر ایرانی دیده نشده و باید منتظر فرصتی برای تماشای این فیلم بود.
نیکی کریمی،از جمله بازیگرانی است که در این فیلم حضور دارد،شاید کیارستمی موفق شده باشد بازیگر را در جایگاه تماشاگر قرار دهد،تماشا گری که به نوعی به بخشی از احساس روایت واکنش نشان می دهد و اشک می ریزد،ولی روایت عاشقانه ی شیرین شاید جدای از جوهره ی وجودی هیچ کدام از ادم هایی که دل به روایت سپرده اند،نیست،شیرین شاید بخش جدا نشدنی روح همه دل شدگان است.
پی نوشت :فیلم شیرین را دیدم و همان طور که در ذهنم قبل از دیدن فیلم تصور می کردم فیلمی خاص و به یادماندنی از عباس کیارستمی بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر