حرف و حدیث فیلم هایی که موقعیت اکران سینمایی را پیدا نکردند،این روزها موضوع بحث شماره ی ۸۶ نشریه صنعت سینما و شماره ی ویژه ۳۹۹ ماهنامه ی فیلم شده ،فیلم هایی که در طول تاریخ پر نشیب و فراز سینمای ایران از اکران سینمایی محروم شدند .
نیکی کریمی،عباس رافعی،علیرضا امینی،عبدالرضا کاهانی،سامان سالور از جمله فیلمسازانی به حساب می ایند که با موضوع عدم اکران تعدادی یا همه ی اثارشان در میزگردی که ماهنامه فیلم ترتیب داده ،به بیان نظریات و عقایدشان پرداخته اند.
متاسفانه هیچ کدام از دو فیلم نیکی کریمی، « یک شب» و « چند روز بعد »در سینماهای ایران به اکران عمومی در نیامدند و فیلم چند روز بعد از طریق رسانه های تصویری وارد شبکه نمایش خانگی شد،سرنوشتی که اگر چه نیکی کریمی در بخشی از صحبت هایش در همین میزگرد به نارضایتی خود از این کار اشاره می کند،هر چند به نظرم این فیلم شایسته اکران عمومی بود ولی توی شرایط موجود دست کم فیلم از این طریق دیده شد و با بخشی از مخاطبان ارتباط برقرار کرد.
متاسفانه در حالی که وضعیت اکران فیلم ها تبدیل به قضیه ای پیچیده شده،این فیلم های خاص هستند که با بی مهری مواجه شده و مخاطب و فیلمساز محروم از ارتباط و نقد و تحلیل درست اثار می شوند.
به نظرم اگر فیلم ها در یک فضای مناسب اکران شوند امکان نقد و تحلیل درست این گونه اثار هم به وجود می اید.
نیکی کریمی در بخشی از این میز گرد می گوید
«راه حل به نظر من ایجاد یک برنامه منظم،به همراه بودجه و با ایجاد فضا و به رسمیت شناختن ادم هایی است که می توانند جور دیگری فیلم بسازند،تا فقط فیلم های شبیه به هم نداشته باشیم و ما هم امیدوار شویم .چون برای خود من انگار اینده ای برای این کار وجود ندارد.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر