فیلم سینمایی« اقای هفت رنگ » به کارگردانی شهرام شاه حسینی این روزها اکران سینمایی موفقی را طی می کند،فیلمی که با بازی نیکی کریمی،حسن پور شیرازی،رضا عطاران،افسانه بایگان،محسن قاضی مرادی،مریم امیر جلالی و..روایتی در قالب طنز را به تصویر می کشد.
اقای هفت رنگ قصه ای را تعریف می کند که شاید چندان تازگی نداشته باشد ولی روایت شهرام شاه حسینی به همراه بازی های منطبق با فضای قصه اثر شیرین و جذابی را خلق کرده که شاید با پرداخت بهتر فیلمنامه می توانست فیلمی به مراتب موفقتر باشد .
شخصیت فیروزه (نیکی کریمی) تفاوت زیادی با نقش های مختلفی که نیکی کریمی بازی کرده داشت،در واقع کریمی نقشی متفاوت را بازی کرد که تجربه ای نو بودبرای شکستن پرسونایی که شاید سال ها در ذهن تماشاگر نقش بسته است.
البته در فیلم شام عروسی هم نیکی کریمی تجربه ی بازی در فضایی طنز را تجربه کرد و در زن ها فرشته اند هم به خوبی در این فضا نقش افرینی کرده بود ولی این بار در اقای هفت رنگ ،نقش یک زن ارایشگر را تجربه می کند.
بازی های خوب و روان نیکی کریمی،رضا عطاران به همراه حسن پور شیرازی کمک زیادی به رسیدن به فضای طنز موقعیت در فیلم کرده و بازی دیگر بازیگران بستر مناسبی در تولید اثر فراهم کرده است.
پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه در قالبی طنز اگر چه کار دقیق و ظریفی را طلب می کند تا همین اندازه هم که در اقای هفت رنگ به ان پرداخته شده ارزشمند است و نباید بی اعتنا از کنار ان عبور کرد .
اکران فیلم هایی مثل اقای هفت رنگ بخشی از سینمای ایران است که نمی توان توقع داشت به صرف پر رنگ بودن بخش عام ان فدای اکران سینمای فیلم های خاص شوند،باید شرایطی فراهم شود تا همه ی فیلم ها با هر تعریفی امکان اکران مناسب داشته باشند و تماشاگر حق انتخاب خود را از دست ندهد.
هر چند کاش سالن های سینما در کشور ان قدر ساخته می شد و سینمای ما ان قدر قدرتمند بود که سینما با اکران همه ی اثار از سراسر دنیا در کنار فیلم های ایرانی،به تعریف واقعی اکران نزدیک می شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر