بیست و هفتمین فیلم کیمیایی محاکمه در خیابان روایت همان نگاه همیشگی کیمیایی در قصه ای دیگر است،کیمیایی با خلق لحظه هایی به یاد ماندنی،دیالو گ هایی قرص و محکم ،محاکمه در خیابان را به اثری تاثیر گذار تبدیل کرده که توی ذهن می ماند.
قضاوت و تردید سایه ی خودش را روی فضای قصه ی فیلم گسترده تا این بار داستان توی عصر جدید ماشین و خیابان های پیچ در پیچ باز هم از رفاقت بگوید،از تنهایی ،از غصه هایی که زیر چرخ دنده های عصر ماشین به چشم نمی ایند ،فیلمساز بعد از گذشت سال ها که از ساخت قیصر و رضا موتوری گذشته باز هم رسم رفاقت را به جا اورده و دست از طریقتی که شاید او را به تکرار خودش محکوم می کنند بر نمی دارد،ولی سینمای کیمیایی بخش جدا نشدنی سینمای ایران و خالق اثر است .
هر چند با نگاهی نقادانه می توان محاکمه در خیابان را فیلمی با تیپ هایی که در قصه ای دو پاره گرفتار امدند دانست ولی مهر کیمیایی روی اثر فیلم را به روایتی تفکر بر انگیز تبدیل کرده محاکمه در خیابان ،نشان داد کیمیایی هنوز حرف های نگفته زیادی دارد.
بعد از درباره ی الی از اصغر فرهادی که فیلمی در رابطه با قضاوت بود،محاکمه در خیابان اثریست هوشمندانه از کیمیایی درباره ی قضاوت در فضایی با رنگ و بویی که فیلمساز همیشه دوست دارد قصه هایش را توی ان حال و هوا تعریف کند.
پی نوشت:مراسم فرش قرمز فیلم سینمایی «محاکمه در خیابان»با حضور نیکی کریمی
پی نوشت:مراسم فرش قرمز فیلم سینمایی «محاکمه در خیابان»با حضور نیکی کریمی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر