سوت پایان سومین فیلم بلند سینمایی نیکی کریمی طلسم عدم اکران فیلم های قبلی او را شکست،قصه گویی که در فیلم سینمایی «چند روز بعد» اثر نیکی کریمی شاید به نوعی کمرنگتر بود در سوت پایان پر رنگتر شده به نظرم هر فیلمی را باید در شرایط خاص خودش دید و مهم ادراکی است که در پایان از کلیت یک اثر حس می کنیم.
انالیز یک فیلم به چند قسمت یا تطبیق یک اثر با ژانرها و گونه های سینمایی هر چند تا حدودی به تحلیل یک فیلم کمک می کند ولی به نظرم همیشه باید مراقب بود ان قدر توی این جور کلیشه های نقد و تحلیل فرو نرفت که از جنبه های مهمتری غافل ماند.
انالیز یک فیلم به چند قسمت یا تطبیق یک اثر با ژانرها و گونه های سینمایی هر چند تا حدودی به تحلیل یک فیلم کمک می کند ولی به نظرم همیشه باید مراقب بود ان قدر توی این جور کلیشه های نقد و تحلیل فرو نرفت که از جنبه های مهمتری غافل ماند.
سوت پایان ،قصه ای داشت که به خوبی روایت کرده بود و به نظرم این مهمترین موفقیت فیلمساز به حساب می امد،این که از سکانس اول با یک خط داستانی مشخص همه را مجذوب ماجرا و شخصیت ها می کند و تا پایان تلخ و تکان دهنده ی فیلم این همراهی ادامه دارد .
این که یک فیلمساز به نوعی درگیر ماجرای فیلم می شود به جذابیت های اثر کمک زیادی کرده شاید قبل از سوت پایان هم چه در سینمای ایران چه در سینمای دنیا فیلم هایی با این نوع موضوعات ساخته شده باشند ولی به نظرم هر فیلمی به نوعی روایت خاص زوایه ی دید دیگری به یک موضوع واحد است .
فیلم به نوعی هم به شخصیت سحر فیلمسازی که به مسئولیت های خودش در قبال جامعه ی اطرافش فکر می کند پرداخته هم به موضوع بخشش و قضاوت که به نظرم هر دو مقوله اجتماعی هستند و نقطه مشترک هر دو با دیدن درست فیلم به خوبی قابل درک است.
فیلم به نوعی هم به شخصیت سحر فیلمسازی که به مسئولیت های خودش در قبال جامعه ی اطرافش فکر می کند پرداخته هم به موضوع بخشش و قضاوت که به نظرم هر دو مقوله اجتماعی هستند و نقطه مشترک هر دو با دیدن درست فیلم به خوبی قابل درک است.
واقع گرایی سوت پایان در یک شکل حرفه ای و به دور از کلیشه های رایج صورت گرفته و بازی های همه ی بازیگران فیلم در خدمت کلیت اثر است ،سکانس پایانی به نظرم یکی از ماندگارترین سکانس های پایانی سینمای ایران به حساب می اید .
سوت پایان شخصیت هایی را ترسیم کرده که به خوبی باور پذیر هستند،سحر بر سر دو راهی انتخابی قرار می گیرد که منشا روابط اصیل انسانی است،فرهنگی که باید ان را به هر شکل ممکن به جامعه یاداوری کرد .
هر چند سحر (نیکی کریمی)هم نمی تواند جلوی پایان تلخ را بگیرد ولی حداقل تلاش خودش را انجام می دهد ،همدردی دارد و به نوعی دغدغه اش را تا پایان حفظ می کند
هر چند سحر (نیکی کریمی)هم نمی تواند جلوی پایان تلخ را بگیرد ولی حداقل تلاش خودش را انجام می دهد ،همدردی دارد و به نوعی دغدغه اش را تا پایان حفظ می کند
سوت پایان به نظرم گام بلندی در فیلمسازی برای نیکی کریمی به حساب می اید ،باید امیدوار بود کریمی در کنار بازی های به یادماندنی خودش کارنامه ی فیلمسازی درخشانی هم داشته باشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر