یکشنبه، اسفند ۱۳، ۱۳۹۱

نگاهی به فیلم زندگی پای(life of pi)

زندگی پای اثر زیبا و به یاد ماندنی انگ لی جذاب و دیدنی هست،وقتی فیلم را می دیدم ناخوداگاه با روایت شگفت انگیزی همراه شدم که ارامش خاصی را منتقل می کرد،زندگی پای به نظرم در ستایش از معجزه ی زندگی و خالق مهربانی است که عاشقانه در طبیعت افسونگر،جلوه های عظمتش را می توان به نظاره نشست .

قصه با هنرمندی خیره کننده ای به تصویر کشیده شده و اقتباس رمان یان مارتل به بهترین شکل خود در مدیوم سینما روایت شده است.

فیلم با نگاهی فلسفی به اثری معنوی تبدیل شده و مفهومی که در کلیت اثر جاریست به دل می نشیند ،تنهایی پای در دل طبیعت به نوعی هبوط بشر در دنیایی است که باید در ان مسیر حقیقت را دنبال کند و به ساحل نجات برسد .



پای تنها ،در این ازمون بزرگ با تکیه بر ایمان به خدا،شهود و دانش از تنگنای طوفان های سهمگین عبور می کند .

انگ لی پایانی شیرین برای پای به تصویر کشیده تا نشان دهد،امید به نجات در بشر حقیقتی دست یافتنی هست.




زندگی پای روایت همراهی انسان با  خویشتنی  است که باید برای رسیدن به حقیقت ان را شناخت.

 پای در پایان مسیر پر نشیب و فرازی که عبور می کند به حقیقتی بزرگ دست می یابد،جلوه های افرینش را با همه ی وجود درک می کند تا مفهوم حیات را معنا کند.

قاب بندی ها و جلوه های تصویری به لحاظ ارائه ی تصویری جذاب در بهترین شکل خود در خدمت فیلمنامه و فیلمساز هستند تا انگ لی ان چه را در ذهن داشته به تصویر بکشد.

فیلم  زندگی پای را دوست داشتم و به نظرم یکی از اثاری است که با وجود سادگی مفاهیم عمیق و پیچیده ای را به ارمغان می اورد .

«کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ

کار ما شاید این است      که در افسون گل سرخ شناور باشیم...

صبح ها وقتی خورشید ،در می اید متولد بشویم

هیجان ها را پرواز دهیم  

 روی ادراک فضا ،رنگ ،صدا پنجره گل نم بزنیم...

کار ما شاید این است    که میان گل نیلوفر و قرن

پی اواز حقیقت بدویم».هشت کتاب .سهراب سپهری


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر