یکشنبه، اردیبهشت ۲۸، ۱۳۹۳

مصاحبه نیکی کریمی با هنرانلاین درباره بازیگری درسینما

گفتگوی نیکی کریمی با هنرانلاین درباره ی بازی در نقش های مختلفی که ایفا کرده  را 
نقل می کنم


در دو سه ساله اخیر در اغلب فیلم‌هایی که بازی کرده‌اید در قالب نقش‌های مکمل بوده است، آیا به ایفای این نوع نقش‌ها علاقه دارید و یا پیشنهادات کاری بیشتر این نوع نقش‌ها بوده است؟

همه نقش‌هایم در این چند سال اخیر نقش مکمل نبوده است و در فیلم «من همسرش هستم» به کارگردانی مصطفی شایسته نقش اول زن که نقش خوب و چند لایه‌ای بود را بازی کردم .

فیلم‌نامه‌های زیادی برای بازی به من پیشنهاد می‌شود که جذابیتی برای من ندارند. بنابراین ترجیح دادم برخی از نقش‌هایی که دوست داشتم را انتخاب کنم. همیشه مهم‌ترین ملاکم برای قبول یک نقش بدون توجه به کوتاهی و یا بلندیش دوست داشتش است و ابن که بتوانم ارتباط خوبی با آن برقرارکنم.

در دو سال اخیر خیلی از نقش‌های اصلی فیلم‌ها را به دلیل این که خنثی و کم اثر در درام داستان بوده‌اند را نپذیرفته‌ام.

به چه نوع نقش‌هایی بیشتر برای بازی کردن علاقه دارید؟

نقش زنان جستجوگر، پیگیر که برای رسیدن به هدف‌شان مصمم و با اراده هستند را دوست دارم. نمی‌توانم خودم را راضی کنم که نقش زنان بدون هویت و بی‌تفاوت را بازی کنم.
در فیلم "سوت پایان" که خودتان علاوه بر کارگردانی در آن بازی داشتید در قالب نقش زنی روشنفکر و مصمم بازی متفاوتی ارائه کردید؟

بله، نقش زن کارگردان فیلم «سوت پایان» چنین خصوصیاتی داشت و در فیلم «بشارت به یک شهروند هزاره سوم» هم در نقش مدیر مدرسه که خیلی کنشمند و با انگیزه بود را بازی کردم.

نقشی که برایم دارای جذابیت‌های زیادی بود و یادآور کلی خاطره خوب درباره معلمین و زمان تحصیلم بود.

 اما به قول حامد بهداد نسل ما کماکان نقش اول‌های فیلم‌های جوانانه را مثل سال‌های قبل بازی می‌کند. در حالی که باید نقش‌های دیگری هم بازی کنیم.

نقش شهرزاد در فیلم «زندگی جای دیگری است» برایتان چه ویژگی‌‌‌هایی داشت که آن را برای بازی کردن پذیرفتید؟

در مورد این شخصیت با تحلیل‌های زیادی روبه رو بودم و جزء نقش‌های مورد علاقه کارنامه کاریم محسوب می‌شود.




به نظر شما در عدم ارتباط شهرزاد با داود ،آیا فقط مرد مقصر این عدم ارتباط است ؟

نه ، هردویشان در این عدم ارتباط نقش داشتند و البته نباید دنبال مقصر در این نوع قضایا باشیم .

داود و شهرزاد دو آدمی هستند که نتوانستند با یکدیگر دیالوگ و ارتباط درست و منطقی برقرار کنند و از منظری افق و دیدگاه مشترکی نداشتند و در دو جهان کاملا متفاوت نسبت به یکدیگر قرار داشتند و این اختلاف‌ها باعث عدم تداوم زندگی مشترکشان می‌شود.

 جایی شهرزاد خطاب به داود در فیلم عنوان می‌کند که تو دراین زندگی ده، دوازده ساله مشترک هرگز حرف و دیدگاه‌های من را درست درک نکردی و نخواستی به حرفم گوش کنی و تلاشی داشته باشی که به جمع بندی مشترک از سلائق و دغدغه‌هایمان برسی. در حالی که علی ( شوهر جدید شهرزاد ) به حرف‌های او گوش می‌کند و او را درک و حمایت می‌کند.

آیا شهرزاد بخش عمده‌ای از زنان طبقه متوسط این روزهای شهرهای بزرگ ایران را نمایندگی می‌کند؟

بله،  بخش عمده‌ای از زنان جامعه ما دارای چنین خصوصیاتی هستند و نیاز به درک و دیده شدن دارند. 
این مسئله که فیلم «زندگی جایی دیگری است» بر خلاف فیلم‌های قبلی منوچهر هادی که اغلب شخصیت اصلی آن خانم‌ها هستند شخصیت اصلیش یک مرد است را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

برایم این تفکیک‌ها مهم و قابل توجه نیست و به آن فکر نمی‌کنم که فضای یک فیلم مردانه است و همان طوری که عنوان کردم زیبا بودن نقش برایم مهم است و این که چقدر نقش برای من جای کار و مانور دارد.
 یک نقش موقعی کامل است که به لحاظ شخصیت‌پردازی، نوع پوشش و نوع گریم به دقت مورد توجه نویسنده و کارگردان قرار گرفته باشد و هیچ وقت نقش‌های اولی که شکل و شمایل تکراری در یک فیلم سطحی دارند را بازی نمی‌کنم .

در این سال‌ها تلاش کردم در حوزه کاریم اثرگذار باشم و نقش‌های جدید و متفاوت را تجربه کنم.

وجود این دیدگاه و تفکر باعث می‌شود در کارنامه بازیگری شما نقش‌های از طیف‌های مختلف شخصیت‌های اجتماعی شکل بگیرد؟

بله، اگر فیلم‌های من را به دقت نگاه کنید. با طیف‌های مختلفی از زنان با انواع گریم و پوشش متفاوت روبه‌رو می‌شوید. کما اینکه در فیلم «تمشک» سامان سالور هم نقش متفاوتی را تجربه کردم.

در جشنواره سال قبل با دو کارگردان جوان ( منوچهر هادی و سامان سالور) همکاری کردید، همکاری با کارگردان‌های جوان چه ویژگی برای شما دارد؟

فیلم‌سازان جوان انرژی و انگیزه خوبی برای فیلم‌سازی دارند و علاقه دارم بتوانم از تجربیاتم در جهت بهتر شدن این فیلم‌سازان جوان استفاده کنم.

نگاه منوچهر هادی به مقوله مرگ که در اغلب فیلم‌هایش وجود دارد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

نگاه  متفاوت و خاصی است و در کمتر فیلم‌سازی ایرانی این نوع دیدگاه دیده می‌شود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر