«شادی شما همان اندوه بی نقاب شماست .
چاهی که خنده های شما از ان بر می اید ،چه بسیار که با اشک های شما پر می شود.
و ایا جز این چه می تواند بود؟
هر چه اندوه درون شما را بیشتر بکاود ،جای شادی در وجود شما بیشتر می شود...
هر گاه شادی می کنید ،به ژرفای دل خود بنگرید تا ببینید که سرچشمه ی شادی به جز سرچشمه اندوه نیست.
و نیز هر گاه اندوهناکید باز در دل خود بنگرید تا ببینید که به راستی گریه ی شما از برای ان چیزیست که مایه شادی شما بوده است.
پاره ای از شما می گویید شادی برتر از اندوه است و پاره ای می گویید نه ،اندوه برتر است .
اما من به شما می گویم که این دو از یکدیگر جدا نیستند .
این دو با هم می ایند و هر گاه که شما با یکی از ان ها بر سر سفره می نشینید به یاد داشته باشید که ان دیگری در بستر شما خفته است ...»
بخش هایی از کتاب پیامبر و دیوانه اثر جبران خلیل جبران ترجمه نجف دریابندری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر