فیلم خواب زمستانی به کارگردانی نوری بیگله جیلان را دیدم ،فیلمی که مدت زیادی هست منتظر دیدنش بودم و این بار هم با اثری تاثیرگذار روبرو شدم .
خواب زمستانی با همان سبک خاص فیلمسازی جیلان ساخته شده بود ، با وجود زمان طولانی فیلم و ریتم ارامی که داشت ، ولی درونمایه ی عمیقی که در خود جای داده مخاطب را مجذوب داستان می کند.
خواب زمستانی روایت پیچیدگی های روابط انسان ها و تفاوت نوع دیدگاه های ان ها درباره ی مسایل مختلف هست ،فیلمساز جانبداری خاصی نداشته ولی جهان بینی کلی خودش را در فضاسازی های فیلم جای داده و تلاش کرده روایتگر این پیچیدگی ها باشد .
شخصیت های فیلم با تردید ها و تضادها زندگی می کنند ،حقیقت در دستان هیچ کدامشان نیست ولی دلخوش به ادامه دادن همان مسیری هستند که تصور می کنند شاید بهترین گزینه باشد.
خواب زمستانی در شخصیت پردازی ها با توجه به نوع داستان گویی و منطق فیلم به بهترین شکل عمل کرده ،فضاسازی صحنه های فیلم با قاب بندی های درخشان به خوبی در ذهن ماندگار می شوند.
قضاوت کردن شاید از مهمترین چالش های خواب زمستانی به حساب می اید ،ادم هایی که همدیگر را به چالش می کشند،ولی روایت فیلم به خوبی نمی گذارد که مخاطب قضاوت مطلقی داشته باشد و این از نقاط قوت فیلم به حساب می اید.
پایان فیلم با کلیت داستان و شخصیت هایی که ترسیم شده ،همخوانی دارد ،شاید جیلان ترجیح داده شخصیت هایی که خلق کرده صحنه ی نمایش با شکوه او را ترک نکنند و در زمستان یخ زده ی روابط انسان ها در یک خواب زمستانی فرو روند به امید بهاری که شاید روزی از راه خواهد رسید.
پی نوشت:
فیلم خواب زمستانی برنده نخل طلای جشنواره کن شد و نوری بیگله جیلان این جایزه را به دست اورد ،در همان موقع نیکی کریمی یادداشتی منتشر کرد که بازخوانی دوباره ی ان خالی از لطف نیست .
فیلم خواب زمستانی برنده نخل طلای جشنواره کن شد و نوری بیگله جیلان این جایزه را به دست اورد ،در همان موقع نیکی کریمی یادداشتی منتشر کرد که بازخوانی دوباره ی ان خالی از لطف نیست .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر