به یاد فیلم سینمایی راشومون افتادم ،روایت کوروساوا در راشومون هنوز هم بعد از گذشت بیشتر از نیم قرن که از تولید ان می گذرد تاثیرگذارست ،فیلم سینمایی راشومون روایت دنیای امروز هم هست ،قضاوت های رنگارنگ ،جهان بینی های مختلف ،باید و نباید های عجیب و غریب که بر واقعیت های موجود سایه انداختند و جهانی ساختند تا نور حقیقت میان این همه هیاهو به سختی دیده شود.
چالش دنیای ذهنی و درونی شخصیت ها با واقعیت موجود هشداریست که فیلمساز در روایت خودش به ان پرداخته ،شخصیت هایی که یک داستان را با زاویه دید و نگاه های مختلف به صورت های متفاوتی روایت می کنند .
هیچ تردیدی نیست که فقط یک روایت می تواند واقعیت داشته باشد،شاید هم ترکیبی از روایت های شخصیت ها درست باشد ،شاید هم باید فرض کنیم روایتی که واقعیت دارد در فیلم نیست،به نظرم برای کوروساوا مهمتر از این که مخاطب جوابی برای معمای راشومون پیدا کند، به فکر واداشتن مخاطب به چگونگی موقعیت انسان اهمیت دارد .
شاید تصویر ماندگار شخصیت «هیزم شکن» در حالی که کودک را در اغوش گرفته ،فراتر از موشکافی معمای روایت های راشومون هست ،«راهب» سرگشته توی معبد پوسیده راشومون هم باید حقیقت را فراتر از کلیشه های رایج جستجو کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر