پنجشنبه، بهمن ۱۷، ۱۳۹۸

مصاحبه نیکی کریمی با روزنامه اعتماد درباره ی «اتابای»

نیکی کریمی در گفتگویی که با تینا جلالی در روزنامه اعتماد داشته به سوال هایی درباره ی فیلم سینمایی «اتابای» پاسخ داده،این مصاحبه در شماره ۴۵۷۷ دوشنبه ۱۴بهمن ۹۸در این روزنامه منتشر شده است.

در «آتابای» دنبال چه چيزي هستيد؟
در«آتابای» به دنبال ساخت دنيايی بودم، من معتقدم هر فيلمی كه ساخته می شود دنيای جديدی دارد و از زوايه و دريچه تازه‌ای دنيايی را برای مخاطب خلق كرده و از اين منظر است كه بايد با ان همراه شد و براي تماشاچی می تواند جذاب باشد.





فيلم تفاوت جغرافيايی خاصی نسبت به ديگر فيلم‌های شما دارد،آيا انتخاب اين اقليم برآمده از فيلمنامه بود يا به علاقه خودتان برمی گشت؟

مايل بودم فيلم جديدم اقليم متفاوتی داشته باشد و در فضاي جديدتری فيلمبرداری صورت بگيرد از آن جايی كه ايران خطه‌های گوناگونی دارد خيلی دوست داشتم روايت فيلم جديدم خارج از تهران بگذرد. 
با هادی حجازی فر كه روی نگارش فيلمنامه كار مي‌كرديم، آذربايجان را براي لوكيشن اين فيلم انتخاب كرديم و از آن جايی كه خود هادی حجازی فر اهل خوی هستند به آن منطقه رفتيم و از نزديک لوكيشن را ارزيابی كرديم كه به نظرم بهترين انتخاب بود، چون حجازی فر به دليل زندگی در آن جا به فرهنگ بومی منطقه اشراف كامل داشت كه اين برايم بسيار مهم بود.

اشاره به هادي حجازی فر داشتيد كه نويسنده فيلمنامه «آتابای» است. در كارنامه شما همكاري با نويسنده‌های مختلفی از شادمهر راستين گرفته تا علی اصغری ديده می شود. خودتان هم دستی در نگارش فيلمنامه هم داريد؛ با حجازی فر چگونه برای نگارش قصه «آتابای» به اشتراک رسيديد؟

ابتدا با دو، سه نفر روی فيلمنامه كار كردم، نقاط اوليه داستان را نوشته بودم، اما با آن ها به نتيجه نرسيدم. با آقاي حجازی فر در حين سريال «ممنوعه» آشنا شدم و همان جا بود كه نحوه نگارشش در بازنويسی بعضي از سكانس‌ها و ديالوگ‌هاي ممنوعه نظرم را جلب كرد. از همين‌رو كار نگارش را با او شروع كردم و همكاری ما شكل گرفت.

فيلم آتابای با فيلم‌هاي ديگرتان نظير «سوت پايان»، «يك شب» يا «چند روز بعد» به لحاظ مضموني چقدر تفاوت دارد يا اين‌طور سوالم را مطرح كنم كه آيا تفاوت دارد يا در همان راستا قرار مي‌گيرد؟

بله، به لحاظ خط قصه‌ای آتابای با فيلم‌های ديگرم تفاوت دارد ولي در پاره‌ای نكات هم به ديگر فيلم‌هايم نزديك است. اگر دقت كرده باشيد داستان فيلم «يك شب» درباره تنهايی آدم‌هاست آتابای هم در اين مسير قرار مي‌گيرد؛ تنهايی، تفكر، درونيات انسان‌ها. «آتابای» خيلي اگزيستانسياليستي است. مي‌توانم بگويم در اين فيلم ديدگاهم تغيير نكرده ولي به حال هر فيلم دنيای خودش را دارد.

از اين حيث می توانيم بگوييم فيلم آتابای پيچيده است؟

بله، هم پيچيده و هم بسيار درونی است. عشق و ميل به زندگي در لابه‌لای فيلم تنيده شده است. همچنين می توانم بگويم «آتابای» فيلم زنانه‌ای هم هست.

 قصه و داستان زنان قوی ای كه در طول فيلم ما آن ها را مي‌بينيم يا نمي‌بينيم و درباره‌شان مي‌شنويم. اين بخشی از ايده‌ای بود كه داشتيم؛ ماجراي زندگی مردی روايت می شود اما قهرمان‌های اصلي شخصيت‌های زن فيلم هستند.

فيلم ديدگاهی به جهان و آدم‌ها دارد كه شاعرانه روايت شده است. آن خشونت، دورافتادگی كاراكتر اصلي فيلم خصوصا در روستای بيركندی كه از توابع خوی است، اين موقعيت مكانی به خوبی درون شخصيت اصلی فيلم ما را نمايان می كند. اين كه بعضی آدم‌ها هر قدر هم خشن باشند درون خوبی دارند. آتابای شخصيت اصلی فيلم ما خشن است، اما واقعيت درون او زلال است و از اين منظر است كه فيلم وجهه‌ای شاعرانه دارد.








در خبرهايی كه در رابطه با فيلم منتشر مي‌شد، خواندم كه جواد عزتي براي اولين بار در اين فيلم به زبان تركي صحبت مي‌كند و خودتان هم اشاره كرديد فيلم دو زبانه است. به نظر مي‌آيد با چالش زيادی در ساخت اين فيلم مواجه بوديد؟

(می خندد) اساسا همه فيلم‌های من چالش‌بر‌انگيز هستند. شايد باورتان نشود اما من اين فيلم را با سختی خيلي زيادی ساختم. دو سال براي تحقيق زمان گذاشيتم و مدام بين خوی و تهران در رفت و آمد بوديم تا بتوانيم لوكيشن‌های مدنظرم را انتخاب كنيم تا بالاخره بعداز چند ماه توانستم لوكيشن فيلم را گزينش كنم. آن هم لب مرز بود. پيدا كردن روستايی كه وقايع داستان ما در آن می گذرد واقعا كار سختی بود،نزديک به سه ماه برای فيلمبرداری هر روز به روستا می رفتيم و برمی گشتيم. 

زمان فيلمبرداری براي بازی بازيگران هم وسواس زيادی داشتم چه بازيگران حرفه‌ای و چه غيرحرفه‌ای يكدست شدن بازی آن ها از من وقت زيادی گرفت، مدام تمرين می كرديم تا به آن چه مدنظرم است برسم. تمرين آن دسته از نابازيگرانی كه به روستا تعلق داشتند با هادی حجازی فر بود و من هم وقتی مقابل دوربين می رفتند روتوش می كردم.

 جواد عزتی در اين فيلم زحمت خيلی زيادی كشيد و با علاقه بسيار ظاهر شد. هادی حجازی فر هم مدام ديالوگ‌های تركی را با او تمرين می كرد. جواد از لحاظ فاميلی رگه تركی دارد، اما سال‌ها بود به زبان تركی صحبت نكرده بود. در اين فيلم لهجه‌اش متعلق به مردم شهر خوی است. در اين زمينه خودش خيلی تمرين كرد و به نظرم جواد در اين فيلم از پس نقش خوب برآمده است. هادی حجازی فر هم كه بسيار برای نقشی كه بازی كرد،تلاش و در حقيقت با آن زندگی كرد.






با اين تفاسير به نظرم اين فيلم در كارنامه شما متفاوت بايد باشد، قبول داريد؟

بله، دنيای متفاوتی دارد.

خانم كريمی فضای جشنواره امسال را چگونه ارزيابی مي‌كنيد؟ حواشی و اتفاقات تلخ در جامعه روي جشنواره سايه انداخته و بعضی خودشان را از حضور در اين رويداد منع مي‌كنند. شما چه نظري داريد؟

من معتقدم ما با سختي زيادی براي مردم اين كشور فيلم می سازيم. ما هنرمندان خودمان وسط جامعه‌ايم مثل مشاغل ديگر پزشكان، مهندسان و... به گمان من عرصه هنر بسيار طاقت‌فرساست از اين جهت كه شادی و زيبايی را براي مردم به ارمغان می آورد و خلق می كند. ما به عنوان هنرمندان هم برای مردم هستيم و هم با مردم و در هر صورت با آن ها همراه هستيم و اين منافاتی ندارد.

 اساسا وقتی در اين جشنواره شركت می كنيم به معناي پايكوپی و جشن كه نيست ما فيلمسازان فيلم ساختيم كه آن را برای مردم نمايش دهيم و اتفاقا موضوعات فيلم ما از رنج‌ها و غصه‌های آن هاست.

اگر ما هنرمندان در جشنواره نباشيم پس شما روزنامه‌نگار هم ننويس يا پزشك هم به مطب خودش نرود و در اين صورت كسي نفس نكشد. شما بايد به عنوان روزنامه‌نگار بنويسی و پزشک هم به مطبش برود و من هم فيلم می سازم. 

ما همه در يک جامعه زندگی می كنيم و در غم و شادی هم شريكيم. براي جامعه كار می كنيم. به واسطه كار كردن است كه می توانيم حرف خودمان را بزنيم و تغيير را شروع كنيم. به نظرم بايد تلاش كنيم، آدم بهتری باشيم و با فرهنگ است كه مي‌توانيم اين را ثابت كنيم.



پی نوشت:تیزر کوتاهی از پشت صحنه اهنگسازی حسین علیزاده برای فیلم سینمایی اتابای که نیکی کریمی در صفحه شخصی اش به اشتراک گذاشت.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر